Column: Onmogelijke keuzes aan de randen van Europa

Column, 28 oktober 2024
Leestijd, 2 min.
Mohammad vluchtte zelf ooit uit Syrië, en reist nu voor VluchtelingenWerk regelmatig naar de randen van Europa. Daar ontmoet hij mensen zoals Omar, een Syrische vader op Lesbos. Zijn verhaal laat de harde realiteit van vluchtelingen aan Europese grenzen zien.
placeholder

Tijdens mijn bezoeken aan vluchtelingenkampen aan de randen van Europa, hoor ik verhalen die me diep raken. Eén daarvan is het verhaal van Omar in Griekenland: een Syrische vader die vluchtte uit Aleppo, zijn leven heropbouwde in Turkije, maar na tien jaar weer terug bij af is. Nu zit hij vast in een tent in een kamp op Lesbos. 

Omar en ik delen hetzelfde verhaal, maar met een andere afloop. We vluchtten beiden Syrië in 2014 op zoek naar veiligheid. Ik kwam terecht in Nederland, hij in Turkije. Tien jaar later ben ik Nederlandse staatsburger geworden en heb ik mijn weg gevonden. Omar daarentegen moest opnieuw vluchten. Hij werd het slachtoffer van xenofobie en discriminatie in Turkije, en kon zijn gezin niet meer beschermen. 

Onmogelijke keuzes

Mensen zoals Omar en zijn gezin stuiten op een harde werkelijkheid aan de grenzen van Europa: pushbacks, geweld aan de grens, gevaarlijke overtochten en smokkelaars zonder scrupules. In Griekenland krijgen erkende vluchtelingen bijvoorbeeld geen huisvesting of hulp bij integratie. De opvangcentra zijn afgelegen, overvol en missen basisvoorzieningen. Kinderen wachten vaak maanden voordat ze naar school kunnen. Ondertussen leven mensen onder verschrikkelijke omstandigheden: lekkende daken, onvoldoende voedsel en weinig bescherming. Veel vluchtelingen staan voor onmogelijke keuzes over hun toekomst. 

‘Wat moet ik nu doen?’ vraagt Omar me als ik hem ontmoet terwijl hij als vrijwilliger kleding naait voor andere vluchtelingen. Hij twijfelt tussen wachten op zijn zwangere vrouw en kinderen, die in Turkije zijn vastgezet na een mislukte poging om naar Lesbos over te steken, of door te reizen naar een ander Europees land waar hij meer kans heeft om zijn leven opnieuw op te bouwen. 

Ik heb geen goede antwoorden op zijn vragen en voel me machteloos. Toch beloof ik hem zijn verhaal te vertellen, en de verhalen van de velen anderen in zijn situatie. Zodat ze ons motiveren om ons in te blijven inzetten voor solidariteit met vluchtelingen en medemenselijkheid. 

Steun ons internationale werk

VluchtelingenWerk ondersteunt verschillende partnerorganisaties in Griekenland zoals de Greek Council for Refugees. We bieden financiële steun voor organisatie-ontwikkeling, ondersteunen strategische juridische procedures en wisselen kennis en ervaringen uit. Wil jij hier ook aan bijdragen? Steun ons!