Hani (35) uit Iran: 'Mijn collega’s zeggen je bent nu ook een kaaskop'

Eye was in 2016 op zoek naar een groep vrijwilligers om een filmcollectie te verhuizen naar een centrale locatie vlakbij Eye. Ze hebben met VluchtelingenWerk gebeld met de vraag of er vluchtelingen waren die wilden komen helpen met het barcoderen van filmblikken. Zo is het balletje gaan rollen en zijn ze bij Eye gaan werken met 12 vluchtelingen.

Werken met vluchtelingen relativeert

Monique vertelt: 'We merkten al snel dat de vluchtelingen heel graag iets wilden doen. We hebben gezorgd voor een gemixt team, zodat je van elkaar kan leren. Voor de Nederlandse collega's is het goed om vluchtelingen te spreken en te ervaren dat er andere culturen en achtergronden zijn. Tijdens de koffie en de lunch waren er ineens hele andere gesprekken. Over hoofddoeken, religie, het verschil tussen culturen en de rol van de man en de vrouw. Dat relativeert en zorgt voor nieuwe ideeën.'

Medewerkers koppelen aan vluchtelingen

'Als vrijwilliger oefen je de taal, wen je aan een Nederlandse werksituatie en doe je werkervaring op. Je moet de vrijwilligers wel goed begeleiden. Bij Eye koppelen we een vluchteling aan een medewerker. Natuurlijk komen ze weleens te laat en vergeten ze af te zeggen, maar dat weegt niet op tegen alle positieve punten.'

Diversiteit en maatschappelijke betrokkenheid

'Bij Eye willen we diversiteit in het personeelsbestand en maatschappelijke betrokkenheid versterken. We willen een afspiegeling zijn van de samenleving. Vluchtelingen zijn daar onderdeel van.  Ze zijn gemotiveerd, hoogopgeleid en ze willen heel graag iets doen. De Syrische marketeer die heeft geholpen bij het filmfestival Syrian New Waves heeft er mede voor gezorgd dat de zalen vol zaten. Helaas konden we hem na het festival geen plek geven op onze marketingafdeling, want daarvoor was er nog te weinig Nederlandse taalkennis.'

Tip voor werkgevers: 'Doe er niet moeilijk over'

Monique adviseert werkgevers: 'Laat ze maar komen en doe er niet moeilijk over. Deze mensen willen heel graag iets doen. Begin klein en zorg wel voor een mentor/aanspreekpunt.'

'Het werken met vluchtelingen relativeert, zorgt voor andere gesprekken, creëert een brede blik en zorgt voor nieuwe ideeën.' Monique Aartsen, Hoofd P&O Eye Filmmuseum.

Het voelt hier als familie

Hani komt uit Iran en is in 2010 naar Nederland gekomen. In Iran heeft hij een Universitaire opleiding gevolgd voor bouwkundig tekenaar. Hij heeft vier jaar in verschillende AZC's gezeten en heeft toen een verblijfsvergunning gekregen. Hij woont in Amsterdam-Noord. Henk Ploeg, jobcoach van VluchtelingenWerk - steun en toeverlaat van Hani - heeft ervoor gezorgd dat Hani aan de slag kon bij Eye. Bij Eye had Hani meteen een veilig en vertrouwd gevoel. Na twee maanden vrijwilligerswerk bij Eye kreeg Hani een oproepcontract bij Martin van Leuven van de Facilitaire Dienst.

Nederland verschilt niet veel van Iran vertelt Hani. 'Je hebt daar ook sollicitatiegesprekken en een CV. Wat wel echt verschilt is je manager. In Iran heb je een echte baas. Als je een grapje maakt dan wordt je ontslagen.' Hani is enorm blij met de kansen die Eye hem heeft geboden. 'Het voelt hier als familie en ik maak graag grapjes met collega's. Nu ben ik niet meer eenzaam.'

Broodje kaas

Als ik vraag wat Hani eet tijdens de lunch zegt hij: 'Ik ben gewoon een Nederlander, want ik eet een broodje kaas. Dat is handig, want dat hoef je niet op te warmen. Mijn collega’s noemen me nu gekscherend ook een kaaskop. Monique Aartsen is voor Hani belangrijk binnen Eye. 'Monique is betrouwbaar. Als ik problemen heb dan ga ik naar haar. Alles is positief bij Eye. Nu alleen nog een leuke vriendin,' vertelt Hani.

Nu is de toekomst

Ambities voor de toekomst heeft Hani niet. Nu is de toekomst. Ik doe wat ik kan en ik wil gewoon bezig zijn. Als ik vrij ben ga ik ook vaak nog even naar Eye om te helpen. Het advies van Hani voor andere vluchtelingen: 'Wees niet bang, kom van de bank af en ga gewoon beginnen en alles komt goed.'

Hani wil graag Wanda Steiger, Henk Ploeg  van VluchtelingenWerk, Marianne Houben docente Nederlandse taal, Martin van Leuven en Monique Aartsen van Eye Filmmuseum bedanken voor alle kansen, hulp en begeleiding.