Parisa Akbarzadeh: creatieve duizendpoot met een sociaal hart
Kunstzinnige therapie
‘In Iran leidde ik samen met drie anderen een stichting voor vrouwen die problemen ervaren in hun leven, bijvoorbeeld in hun huwelijk. Door middel van kunstzinnige therapie begeleidden we hen en hielpen we de vrouwen hun zelfvertrouwen te vergroten. Hoewel ik niet meer in Iran woon, gaat het werk gelukkig wel door. De stichting wordt nu gerund door een goede vriendin van mij.’
‘Uit eigen ervaring weet ik dat kunst en creatief bezig zijn belangrijk is voor je persoonlijke ontwikkeling. Het helpt je uiting te geven aan bepaalde emoties, of dat nou blijdschap of verdriet is. Zelf maak ik tekeningen en gedichten. Dat helpt mij om mijn gedachten te ordenen en emoties te doorleven. Daarna kan ik verder.’
Rode vis
Wat opvalt in Parisa’s werk is het steeds terugkerende rode visje. ‘Die vis heeft een speciale betekenis voor mij,’ licht ze toe. ‘Toen ik van Iran naar Nederland kwam, moest ik in korte tijd heel veel nieuwe dingen leren. Hierdoor ben ik veel andere dingen vergeten. Ik sprak vroeger bijvoorbeeld goed Duits, maar door de focus op het Nederlands, ben ik bijna alles vergeten. De rode vis staat erom bekend dat hij een kort geheugen heeft. Hij staat symbool voor mij en voor de veranderingen die van invloed zijn op mijn nieuwe leven in Nederland.‘
Door wat ze heeft meegemaakt, weet Parisa dat ‘kunnen vergeten’ ook een positieve kant heeft. ‘Vroeger hadden mijn man en ik allebei een heel goede baan. We hadden een fijn leven, geldzorgen kenden we niet. Nu moeten we het met veel minder doen. Ik wil niet blijven hangen in wat ik had, dat moet ik achter mij laten. Mijn toekomst is nu hier. Ik kijk met een positieve blik vooruit. ‘
Doorzetter
Hoewel er veel veranderd is in haar leven, zet Parisa door. Ze grijpt iedere kans aan om aan het werk te komen en zet zich in voor verborgen vrouwen: vrouwen die moeilijk bereikbaar zijn voor de hulpverlening.
‘Op dit moment ben ik begeleider van twaalf Iraanse en Afghaanse vrouwen. Ik merkte dat deze groep hulp nodig had en richtte een Facebookgroep op. Ik wijs ze de weg bij problemen. Zo adviseer ik bijvoorbeeld over waar ze terecht kunnen en wat de regels zijn in Nederland.’
Naast deze online begeleiding, begeleidt Parisa als vrijwilliger bij Buurtwerkt ook acht nieuwe Nederlanders die ze persoonlijk ontmoet en organiseerde ze eigenhandig een campagne tegen geweld tegen vrouwen. Hiervoor stippelde ze een fietsroute uit, maakte posters, uitnodigingen en promotiemateriaal voor alle meefietsers. Naar aanleiding van deze tocht, kreeg de stichting waarvoor ze dit deed een uitnodiging van de Tweede Kamer en ontvingen ze sponsorgeld.
Verder doet ze veel fotografiewerk. Buiten VluchtelingenWerk, fotografeert ze regelmatig op vrijwillige basis voor onder andere CitySafari, Rosa Buurthuis en bedrijfsevenementen.
Een indrukwekkende lijst werkzaamheden die voor een overvolle agenda zorgen. Hoe krijgt ze dit voor elkaar? ‘Ik heb alles zelf gedaan,’ vertelt ze. ‘Ik ben heel blij met het vrijwilligerswerk maar mijn grootste wens is een betaalde baan vinden. Dat is mijn drijfveer. Ik ga overal op af en grijp iedere mogelijkheid aan. ‘
Werk in de media
Dat harde werken is niets nieuws voor Parisa. In Iran heeft ze altijd gewerkt. ‘Ik werkte 15 jaar in de radio- en TV-wereld. Twee jaar lang had ik een eigen ochtendprogramma dat dagelijks op de radio te horen was en waar we politieke verslaggeving deden. Zo interviewde ik ministers en andere politici en schreef ik scenario’s. Verder deed ik freelance grafisch ontwerp en maakte ik animaties en commercials. Daar wil ik ontzettend graag mee verder in een betaalde baan. Ook zou ik het heel leuk vinden om mee te lopen met een grafisch vormgever, journalist of animatiefilmmaker om te leren hoe dit in Nederland werkt. Als een soort stage. Dan kan ik daarna misschien als freelancer aan de slag.’
Oproep
Wij gunnen Parisa van harte een betaalde baan of een stageplaats waar zij haar kennis, ervaring en talenten in kwijt kan. Heb jij een tip of mag zij eens bij jouw bedrijf meelopen? Laat het ons weten via redactie-rotterdam@vluchtelingenwerk.nl. We brengen je graag in contact!