Vrijwilliger Goenav bij VluchtelingenWerk Noord-Nederland: "realisme en optimisme"
Persoonlijke betrokkenheid
“Het begon voor mij met hulp aan Syrische vluchtelingen. Mijn ouders zijn gevlucht uit Irak in 1993, ik was vier. Gelukkig kregen wij snel een verblijfsvergunning en een huis, zodat mijn ouders verder konden studeren. Toen in 2011 de oorlog in Syrië uitbrak, voelde ik me aangesproken om te helpen met het inzamelen van kleding, schoenen, luiers en dergelijke. Dat heb ik een tijdje gedaan, voor particulieren, mensen die afreisden met een vrachtwagen vol spullen.
Maar ik wilde meer doen en gebruik maken van mijn studie Rechten. Zo kwam ik in januari 2015 bij VluchtelingenWerk. Het was toen enorm druk met massale aantallen aanvragen, uit Syrië, Eritrea... Ik vond het heel heftig om de gehoren te lezen. Ik realiseerde me hoe anders ik was opgegroeid en natuurlijk dacht ik aan mijn ouders, die moesten vluchten met twee kleine kindjes. Het was dus ook heel persoonlijk. Het is bijzonder om zelf gevlucht te zijn en dan hier te werken met vluchtelingen.
Je talen spreken
In vier landen – Irak, Iran, Syrië en Turkije – wonen Koerden, die verschillende dialecten spreken. Het dialect van mijn moeder spraken we thuis en het dialect van mijn vader spraken we met zijn familie. Mijn ouders stimuleerden dat we naast Nederlands ook Koerdisch spraken. Voor een kind is meertaligheid een verrijking. Als cliënten hier in Nederland merken dat ik hun taal spreek lichten hun ogen op. In een rechtstreeks gesprek kun je meer kwijt dan via een (telefonische) tolk.
Een paar keer heb ik vluchtelingenkampen in Griekenland bezocht. De eerste keer was op Lesbos, kamp Moria. Het plan was om daar kleding en eten uit te delen. Terwijl we in de Food-tent bezig waren kwam er iemand uit de EHBO-tent die zei: we hebben direct een tolk nodig, voor een jongetje met een waterophoping in zijn hoofd. Omdat ik Koerdisch spreek, ging ik mee en tolkte ineens bij een zaak van leven of dood. Het jongetje ging met spoed naar Athene en dat is goed afgelopen. Vanaf toen was ik ook tolk.
In 2016 kwamen ze massaal aan met boten. Dat is zo heftig, die mensen die net zijn aangekomen. De blik in hun ogen zal ik nooit vergeten; wel opgelucht, maar ook leeg, 'ze waren er niet'. Het maakte zo'n indruk, ik dacht: dit werk wil ik blijven doen.
Ik maak al weer nieuwe reisplannen, dit keer naar Jordanië of Libanon. Onder de vluchtelingen daar zijn ook veel Koerden uit Syrië. In de kampen werken voor het merendeel vrijwilligers. Daar zie je hoe belangrijk het is dat je gaat helpen. Vrijwilligers vormen het hart van een organisatie zoals VluchtelingenWerk: allemaal mensen die iets van hun tijd geven om anderen te helpen! Dit werk is zo waardevol.
Belangrijk werk
Op onze afdeling Gezinshereniging volgen we met de cliënt het hele proces vanaf de aanvraag. Dat kan gaan om man/vrouw, kinderen, of ouders, broers/zussen. Het is een moeizaam proces en het duurt lang, maar het is gelukkig vaak ook succesvol. Als het gezin herenigd is, dan is het hier klaar en wordt het dossier gesloten. In de vier jaar dat ik hier werk heb ik aardig wat gezinnen kunnen herenigen. Sommigen zie ik nog wel eens terug. Het is heel fijn om de gezichten te zien bij een zaak waaraan je intensief hebt gewerkt. Dit werk is een stukje van mij geworden, ik kan dit niet loslaten.
Als vrijwilliger voor VluchtelingenWerk moet je sterk in je schoenen staan. Het zijn moeilijke verhalen die je te horen krijgt. Je moet realistisch zijn, maar ook optimistisch, een combinatie daarvan. Voor mij is het een verrijking van mijn leven om hier te werken. Het kost tijd en energie, maar je krijgt veel terug. Het is zo belangrijk!”
Vrijwilligers zijn het hart van onze organisatie. Wil je ook vrijwilliger worden bij VluchtelingenWerk Noord-Nederland? Graag bekijken we samen met jou welke mogelijkheden er zijn. Stuur jouw sollicitatie naar: juridischsteunpuntgroningen@vluchtelingenwerk.nl