Wat doet zeven jaar oorlog met gezinnen?
Uit welke context komen de Syrische gezinnen, hoe wordt er in hun thuisland opgevoed? En tegen welke uitdagingen lopen ouders en hun kinderen hier aan? Onder de aanwezigen gisteravond waren onder meer leerkrachten van azc-scholen en schakelklassen, maatschappelijk werkers, pedagogisch medewerkers, gezinscoaches, jongerenadviseurs en medewerkers van GGD en CJG.
Als eerste spreker vertelde Gharib Ali over opgroeien, opvoeding, over cultuur en het schoolsysteem in Syrïë, het land dat hij 25 jaar geleden ontvluchtte. Hij vroeg om begrip voor wat zeven jaar oorlog met kinderen, met gezinnen, doet. ‘Ik noem dit wel eens een verloren generatie. Mijn zus en haar gezin zijn de afgelopen jaren veertien keer verhuisd. Van de ene wijk naar een veiligere buurt. En weer door naar een andere regio. Er zijn kinderen die of in Syrië of in een vluchtelingenkamp jaren niet naar school zijn geweest. Dus als die gezinnen hier zijn en het gaat niet meteen zoals wij dat zouden willen, laten we dan wat geduld hebben.'
Ontwapenend
Vervolgens stal Mohammed Yousef de show. De elfjarige jongen werd bevraagd door zijn ‘oude juf’ Maartje Kersten die hem les gaf op het azc in Katwijk. Dat gaf een mooi beeld van de verschillen tussen het leven van een kind in Syrië en hier. Syrische ouders noemen scholen hier een speeltuin, vertelde Maartje. ‘In Syrië lijken scholen een gevangenis’, zo reageerde Mohammed die vertelde over lijfstraffen. ‘En je krijgt in Syrië super veel huiswerk. Als je hier in Nederland genoeg snel bent, dan is er genoeg tijd om te spelen’, aldus Mohammed in vloeiend, bijna perfect Nederlands, vrolijk en ontwapenend open.
In het vervolg toonde de in Syrië geboren Sara Razay de gefilmde interviews die zij maakte met Syrische ouders. Dat gaf een diffuus beeld van uitdagingen en problemen waarmee ze hier als opvoeders te maken hebben. De mooie interviews en de genoemde problemen vormden tot slot de input voor een vraaggesprek tussen moderator Martin Janse en pedagoge Shukri Said die voor ons actief is in het project @Home waarin we opvoedingsondersteuning aan vluchtelingouders geven.
Normen en waarden
Syriërs willen het beste voor hun kinderen, vertelde Shukri. En daarbij willen ze volgens haar best flinke stappen zetten richting Nederlandse normen en waarden. ‘Ze schuiven op van een autoritaire opvoeding, met soms fysieke straffen, naar een meer democratische. Dat doen ze veel beter dan Somalische of Eritrese vrouwen. En wat ook mooi is: ook de vaders zijn betrokken en voelen zich verantwoordelijk.’