Afscheidsbericht van Mirjam Huisman als bestuurder van VluchtelingenWerk Nederland

Beste relatie,

‘Partir c’est mourir un peu‘

Na mij 8 jaar volledig te hebben ingezet voor ons belangrijke en mooie werk voor vluchtelingen en het bouwen aan een sterke en toekomstbestendige organisatie VluchtelingenWerk Nederland, merk ik dat voor mij de tijd is gekomen om mijn bakens te gaan verzetten. De recente verkiezingsuitslag gaat nieuwe uitdagingen brengen, waar de organisatie nu meer klaar voor is dan toen ik in 2016 begon. Ik heb gedaan wat ik voor ogen had en mijn opdracht zit er nu op.

In 2015 hoorde en voelde ik me geroepen om me in te zetten voor vluchtelingen. In een politiek - maatschappelijk klimaat wat toen beheerst werd door de oorlog in Syrië. Destijds, en nu nog veel meer, voel ik dat een maatschappelijke en politieke crisis wordt geprojecteerd op vluchtelingen. Ik schaamde me voor de wijze waarop er in media en politiek gesproken werd over vluchtelingen. En als ik kijk naar de verkiezingsuitslag stemt me dat wederom tot grote zorg.

Ik heb gesolliciteerd en ben in januari 2016 begonnen als directeur-bestuurder van de toen net gevormde stichting VluchtelingenWerk Zuidwest Nederland.

Daarbij ben ik vooral geraakt en geïnspireerd door de enorme inzet, bevlogenheid en deskundigheid van al onze medewerkers, betaald en vrijwillig. Waarin we samen, vanuit vele rollen, disciplines en verantwoordelijkheden één doel dienen: de belangenbehartiging en begeleiding van asielzoekers en vluchtelingen bij hun aankomst en integratie in Nederland, van aankomst naar zelfredzaamheid, hier of in het land van herkomst.

Met trots en waardering kijk ik terug op wat ik, met jullie, heel veel collega’s, heb kunnen betekenen en realiseren in de afgelopen jaren. Het opbouwen van de fusiestichting Zuidwest, vernieuwing in de dienstverlening, professionalisering in de bedrijfsvoering, het zorgdragen voor continuïteit van VluchtelingenWerk Oost Nederland, het sturen op de fusie naar één landelijke stichting VluchtelingenWerk Nederland, het aanzetten tot de ICT-vernieuwing en het in stabieler vaarwater brengen van de nieuwe stichting.

Ik ben dankbaar voor de steun die ik heb mogen ervaren, maar het meest voor de mooie en inspirerende gesprekken en ontmoetingen met collega’s (betaald en vrijwillig), die zich onvermoeid inzetten voor de ondersteuning en begeleiding van alle vluchtelingen en asielzoekers.

Onthechten en afscheid nemen van mijn collega’s, ons werk, de vluchtelingen, is niet eenvoudig. Dat hoort ook een beetje bij de verbondenheid, identiteit, de ziel van ons.

Per 1 december a.s. treed ik terug als lid van de raad van bestuur. Na nog een laatste interne klus neem ik per 1 februari 2024 echt afscheid.

Ik weet nog niet waar deze stap me brengt. Maar de wereld is klein en we komen elkaar vast weer tegen. 

Met vriendelijke groet,

Mirjam Huisman

Raad van Bestuur
VluchtelingenWerk Nederland