De klas van meester Mohammad

Verhaal, 13 oktober 2022
Leestijd, 3 min.
De Syrische Mohammad woont al een jaar op een boot in Groningen, samen met 140 andere vluchtelingen. Ondanks dat hij nog altijd op zijn verblijfsvergunning en de start van zijn inburgering wacht, weerhoudt hem dat niet om op de noodopvanglocatie een eigen schooltje op te richten waar hij en zijn medebewoners de Nederlandse taal leren. ‘Ik wil mijn tijd niet verloren laten gaan.’
placeholder

Zo snel mogelijk meedoen

‘Leuk je te ontmoeten. Leuk…je…te…ontmoeten. Probeer maar.’ In zijn klas spoort Mohammad de Syrische Hussein aan om de zin woord voor woord uit te spreken. Een groep leerlingen zit aan een lange tafel en luistert aandachtig naar ‘meester’ Mohammad, die ook hun medebewoner is op de Groningse noodopvanglocatie. Na afloop van de les vertelt Mohammad hoe zijn bijzondere klas is ontstaan.

Begin dit jaar ging de nieuwe inburgeringswet in die als doel heeft vluchtelingen zo snel mogelijk te laten meedraaien in de Nederlandse samenleving. Een belangrijk onderdeel is het direct starten met taalonderwijs zodra iemand een verblijfsvergunning ontvangt. Maar de boot waarop Mohammad woont is een noodlocatie die woonruimte biedt aan mensen die nog geen vergunning hebben. Mohammad: ‘Ik woon hier al een jaar, maar ik wil mijn tijd niet verloren laten gaan. Daarom leer ik alvast de Nederlandse taal, zodat ik straks sneller mijn inburgeringsexamen haal en een baan vind in Nederland.’

Online vond Mohammad al snel allerlei Nederlandse lessen en lesmateriaal. Hij lacht. ‘Na een week vroegen mijn medebewoners of ik het lesmateriaal met ze kon delen. Zo werd onze groep leerlingen steeds groter.’ Niet lang daarna kreeg Mohammad een ruimte en een kantoor van COA aangeboden en zo startte Mohammad zijn eigen klas op de boot. ‘In het begin draaide ik zelfs twee klassen. Nu hebben anderen mijn voorbeeld gevolgd en zijn ze hun eigen klas gestart. Daar ben ik best een beetje trots op.’

placeholder

Remedie tegen de zorgen

Maar hoe kan Mohammad lesgeven terwijl hij zelf de taal nog aan het leren is? ‘In het begin zat iemand van COA bij onze lessen om de uitspraak van de woorden te oefenen. Op een gegeven moment zeiden Marieke en Inge van COA tegen mij: “Nu is je uitspraak goed genoeg”.’ Toch vertrouwt Mohammad zijn eigen uitspraak nog niet helemaal, daarom laat hij COA-medewerkers soms zinnen uitspreken die hij opneemt op zijn telefoon en vervolgens deelt met zijn leerlingen in de klas.

Inmiddels helpt ‘vraagbaak’ Mohammad zijn medebewoners op de noodopvanglocatie met de meest uiteenlopende vragen en geeft hij in de avond les aan een groep van ongeveer vijftien leerlingen. Het lesgeven helpt hem niet alleen met de taal, maar ook om mentaal overeind te blijven. ‘Stilzitten is voor mij geen optie’, vertelt Mohammad terwijl hij zijn blik neerslaat en op zijn borst wijst. ‘Mensen helpen geeft mij lucht. Anders maak ik mij alleen maar druk over mijn achtergebleven gezin.

Na afloop van de les neemt Mohammad plaats in zijn kantoortje en wordt hij gebeld door de Syrische Leen. Ze wil graag nog iets zeggen over Mohammad en zijn lessen: ‘Ik ben zo dankbaar dat hij ons helpt. Daardoor kan ik straks op een hoger niveau starten met mijn inburgeringslessen en rond ik sneller mijn zorgopleiding af. Mohammad is echt de beste docent.’ Verlegen slaat Mohammad zijn blik neer en rond het telefoongesprek af. Er staat alweer een bewoner aan zijn bureau met een dringende vraag.   

Steun vluchtelingen zoals Mohammad

Iedere vluchteling zoals Mohammad heeft zijn eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland weer op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.