Ahmad vecht voor zijn grote droom: weer arts te zijn

Verhaal, 28 juni 2022
Leestijd, 3 min.
Drie jaar geleden ontvluchtte Ahmad (32) Syrië, waar hij werkte als traumachirurg in een ziekenhuis in Damascus. Ahmad zet alles op alles om straks in Nederland weer te werken als arts, en werkt ondertussen in de zorg als verpleegassistent. 'Iedere stap die ik zet is er eentje dichter bij mijn doel.'
placeholder

Jongensdroom

Zijn vader had liever gezien dat hij als ingenieur zou gaan werken, maar van kinds af aan droomde Ahmad ervan om net zo te worden als zijn oom: chirurg. Door de oorlog liep zijn studie anders dan gepland, want al in het derde jaar van zijn specialisatie werd hem gevraagd te komen werken in het ziekenhuis. ‘Vanaf dat moment at en sliep ik tien jaar lang in het ziekenhuis en leerde ik mijn collega’s beter kennen dan mijn familie. Zij zagen mij op mijn meest kwetsbare momenten. De oorlogssituatie, het slaapgebrek en het gebrek aan medische middelen: het was vaak enorm frustrerend. Met mijn collega’s lachte én huilde ik samen.’

Jarenlang traject

De situatie in Syrië wordt voor Ahmad met de dag gevaarlijker en hij besluit te vluchten. Niet veel later volgt ook zijn familie, samen met zijn moeder die dan al ernstig ziek is. In Nederland bezoeken Ahmad en zijn moeder verschillende ziekenhuizen voor haar behandelingen, waardoor Ahmad in contact komt met verschillende artsen. Met hen bespreekt hij ook zijn toekomstdroom. ‘Ik had verwacht dat het in Nederland lastig zou worden om weer aan de slag te gaan als arts, maar dat het zó moeilijk zou zijn had ik niet gedacht. In het ziekenhuis sprak ik buitenlandse artsen die al tien jaar in Nederland werken maar nog steeds niet gespecialiseerd zijn.’

placeholder

Van chirurg naar verpleegassistent

Ruim twee jaar is Ahmad bezig met het uitzoeken van de te volgen procedures. Hij klopt aan bij verschillende instanties, volgt de vereiste bijscholing en legt verschillende toetsen van bekwaamheid af over zijn medische kennis en de Nederlandse taal. Ondertussen wil Ahmad dolgraag praktijkervaring opdoen in de zorg. Zorg- en revalidatieorganisatie Rijndam zocht nieuwe collega’s en nam contact op met VluchtelingenWerk in Rotterdam, waarna een vrijwilliger Ahmad wees op een functie als verpleegassistent. ‘Nu werk ik op een revalidatieafdeling voor patiënten met een dwarslaesie. Naast mijn werk volg ik vakken van de artsentraining in Utrecht. Als ik die examens haal ontvang ik mijn BIG-advies en kan ik eindelijk aan de slag als arts in opleiding.’

Door mensen zorg te bieden voel ik mij weer levend

Ahmad (32)

Van betekenis zijn

Ahmad vertelt verder: ‘Ik ben zo dankbaar dat ik weer in de zorg werk. Door mensen zorg te bieden voel ik mij weer levend. Natuurlijk is het werk heel anders dan mijn werk als chirurg. Maar of je nu arts bent of verpleegassistent: mensen moeten je vertrouwen voordat je ze kunt behandelen. Ik geloof dat de relatie tussen een zorgmedewerker patiënt van grote invloed is op het herstel. Daarom moet je als arts of verpleegkundige je hart openen en geduld hebben. En weten dat een enkel woord veel kan betekenen voor een patiënt.’

Belofte aan zijn moeder

Ahmad is arts in hart en nieren. ‘Dat weet mijn vrouw, dat weet mijn familie en ik wist het zelf al als kind.’ Mijn moeder hoopte dat ik ooit als arts in Europa zou werken en ik beloofde haar dat ik die droom zal waarmaken.’ Ahmads moeder is inmiddels helaas overleden, maar zijn belofte is nog altijd springlevend. ‘Iedere stap die ik zet is er eentje dichter bij mijn doel.’

Steun vluchtelingen zoals Ahmad

Iedere vluchteling zoals Ahmad heeft zijn eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland weer op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.