Het Hongaarse VluchtelingenWerk

Verhaal, 2 augustus 2022
Leestijd, 2 min.
Miljoenen Oekraïners zijn sinds het begin van de oorlog hun land ontvlucht. Buurland Hongarije verwelkomt hen met open armen, terwijl vluchtelingen en asielzoekers uit andere landen dan Oekraïne met harde hand geweigerd worden. Anikó Bakonyi van het Hongaarse Helsinki-comité, een partnerorganisatie van VluchtelingenWerk, vertelt over deze schizofrene houding van de Hongaarse overheid.
placeholder

‘Sinds het uitbreken van de oorlog werken we de klok rond. Wij bieden informatie en juridische ondersteuning aan Oekraïense vluchtelingen. Zoals we altijd al deden, maar nu op veel grotere schaal en op meer locaties.’

Veerkracht

‘Het afgelopen half jaar heb ik veel sterke vrouwen gezien. Ze reizen alleen, vaak met kleine kinderen. Er is veel verdriet. Hiervoor hadden ze waarschijnlijk een  leven dat  veel op mijn leven lijkt. En dan kom je ze twee dagen later tegen in een opvangcentrum, omdat ze alles wat ze hadden achter moesten laten. Ze denken na over waar ze heen moeten, naar welk land of welke taal het gemakkelijkst te leren is. Je moet echt veerkracht hebben om zo te kunnen denken. En zo snel, van de ene op de andere dag. Daar heb ik zoveel respect en bewondering voor.’

Twee realiteiten

‘Helaas zijn er twee realiteiten aan onze grenzen. Voor andere vluchtelingen is de toegang tot de asielprocedure volledig geblokkeerd. Het aantal gewelddadige pushbacks dat plaatsvindt aan de Servisch-Hongaarse grens is schrikbarend hoog – duizenden per maand. Ook dat zijn mensen die bescherming zoeken, maar die krijgen te maken met het zeer gewelddadig regime van Hongarije.’

Vrijwilligers 

‘Het is moeilijk te zeggen of de algemene houding ten opzichte van vluchtelingen in Hongarije is veranderd sinds de komst van Oekraïense vluchtelingen. De regering heeft de afgelopen jaren zoveel gedaan om het bestaande asielsysteem en de solidariteit kapot te maken met hun haatcampagnes tegen vluchtelingen.

Daarom zijn we zo blij om te zien dat er veel mensen zijn, voor wie dit niet heeft gewerkt. Ze voelen geen vijandigheid, en staan nog steeds open om mensen in nood te helpen – omdat ze vinden dat dit het juiste is om te doen.’

Niet bang

‘Het organiseren van hulp aan vluchtelingen en asielzoekers is nog steeds strafbaar in Hongarije. De regering heeft dit niet veranderd, ook al oordeelde het Europese Hof van Justitie dat dit in strijd is met EU-wetgeving. Maar daar zijn we niet bang voor. Ik denk dat we ermee hebben leren leven. We doen hetzelfde werk als voorheen: we zijn een mensenrechtenorganisatie. We verlenen juridische bijstand aan asielzoekers en vluchtelingen. We doen niets dat niet mag.

Het is mijn hoop dat ik mijn werk ooit zal kunnen doen in een land met een functionerend asielsysteem.’

Stay up-to-date on our international activities

Subscribe to our international newsletter for the latest updates on our work, stories and international projects.