'Ik wil heel graag Nederlandse mensen leren kennen en integreren’

Van huizen schoonmaken tot aan eten koken of spullen kopen. In het dorp waar Fadumo woonde, stond ze bekend als de vrouw die altijd iedereen hielp. Ondertussen werkte ze als docent en bracht ze negen kinderen groot.‘Ik voel me trots als ik anderen kan helpen. Je kunt iemands leven op een positieve manier veranderen. Dat is toch iets moois?’

Ze vertelt over de zorg voor elkaar in Somalië: ‘Ik keek altijd zelf of er mensen waren die door een moeilijke tijd heen gingen. Of ik hoorde het via-via. En soms stuurden mensen iemand naar mij toe om mij om hulp te vragen. Ik had altijd contact met iedereen uit de buurt en alle buurten eromheen.

Fadumo opereerde niet alleen. Samen met andere vrouwen uit het dorp bood ze hulp en zochten ze telkens naar de beste oplossing. ‘Vrouwen die hun man hadden verloren en radeloos achterbleven met de kinderen, steunden we bijvoorbeeld met een beetje geld om een eigen, kleine onderneming te beginnen. En mensen die oud waren of gehandicapt, hielpen we door hun huizen schoon te maken of hen elke week van maaltijden te voorzien.’

‘Niemand verplichtte ons om dit te doen’, benadrukt Fadumo. ‘We voelden gewoon dat we dit moesten. Van onszelf.’

Inmiddels is het jaren geleden dat Fadumo haar buren en dorpsgenoten in Somalië bezocht. Omdat ze tot een minderheidsgroep behoorde, was het er niet meer veilig voor haar. Via Turkije en Zweden kwam ze uiteindelijk in Nederland. ‘Hier, op het azc, probeer ik ook andere mensen te helpen. Als ik weet dat bewoners ziek zijn of zich eenzaam voelen, ga ik langs en kook ik voor ze.’  

Ondertussen telt ze de dagen af totdat ze een eigen plekje heeft, al heeft ze geen idee hoeveel dagen ze nog moet tellen. Dat vindt ze zwaar: niet weten waar die stip aan de horizon is. ‘Ik wil heel graag Nederlandse mensen leren kennen en integreren. En dan hopelijk op een dag, net als in Somalië, weer van betekenis kunnen zijn.’