‘Onze liefde heeft ons door de moeilijke tijd geholpen’
Een stralende Fawaz (43) opent de deur van de woning. Binnen zitten zijn kinderen Abdul Rahman (15) en Ahmed (8), ze spelen een computerspel. Zijn dochter Lara (18) zit geconcentreerd te kleuren aan tafel. Beidaa (19) komt erbij zitten, terwijl zijn vrouw Hanaa (40) thee schenkt. Het gezin is sinds drie maanden weer samen en het geluk spat ervan af.
Moeilijke beslissing
‘In mei 2018 vluchtten we met z’n allen uit Homs naar de grens met Turkije, omdat het daar veiliger was’, vertelt Fawaz. ‘We hadden er onze handen vol aan de verzorging van de kinderen: de jongste drie hebben een spierziekte en hebben veel hulp nodig. Hanaa had daarnaast een kleine kapsalon. Na drie jaar werd het ook daar te gevaarlijk en besloten we dat ik naar Europa zou vluchten. Dat was de moeilijkste beslissing van ons leven. Hoe moest Hanaa het zonder mij redden met de kinderen? Zonder hulp van onze oudste dochter Beidaa (19) was dat nooit gelukt.’
Verwoestende aardbeving
Via Turkije komt Fawaz eind 2021 in Nederland aan. Als hij een verblijfsvergunning krijgt, helpt VluchtelingenWerk hem met de aanvraag voor gezinshereniging. Fawaz: ‘Vier dagen voordat ik hoorde dat ze mochten komen, op 6 februari 2023, ontsnapten Hanaa en de kinderen op het nippertje aan de dood’. Hannaa knikt: ‘We werden wakker door een geluid diep uit de aarde, ik wist meteen dat het mis was. We woonden gelukkig op de begane grond, daardoor konden we het gebouw verlaten vlak voor het instortte. Veel mensen stierven. Er was geen hulp, het was verschrikkelijk. Dat was het moment dat ik mijn man het meest miste.’ Fawaz kreeg pas na tien zenuwslopende uren contact met hen.
Maandenlang bivakkeerden Hanaa en de kinderen in een tent, in de kou. Hanaa: ‘We belden Fawaz iedere dag, de kinderen vroegen steeds: waar is papa? Ze waren bang en huilden veel. Vooral Yara miste haar vader.’ Nu zit ze lekker tegen hem aangeleund: ‘papa, jij moet ook mee kleuren’, zegt ze.
Het huis inrichten
In augustus kreeg Fawaz een woning en stortte hij zich op het schilderen en behangen. Hij overlegde veel met Hanaa over de inrichting van de woning. ‘Ik stuurde foto’s van mogelijke meubels naar Hanaa, zij besloot’ zegt hij lachend. Een maand later kon Fawaz ze op Schiphol eindelijk in zijn armen sluiten.
‘VluchtelingenWerk heeft ons steeds goed geholpen en ze leven erg mee’, zegt Fawaz. ‘Mijn grootste droom is uitgekomen. Mijn gezin is veilig en we zijn weer samen. Het belangrijkste is nu dat de kinderen hulp krijgen. Ze zijn getraumatiseerd, schrikken van ieder hard geluid. Binnenkort gaan ze voor het eerst van hun leven naar school.’
Lara schiet rechtop en vraagt: hebben ze ook spelletjes op school?’ Haar ouders lachen. Fawaz: ‘Onze liefde heeft ons door deze moeilijke tijd geholpen. We kunnen nu weer nadenken over de toekomst.’
Steun vluchtelingen als Fawaz
Iedere vluchteling zoals Fawaz heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.