Parmida: ‘Ik kan me niet helemaal vrij voelen’
Parmida Baladi (26) uit Iran
‘Ik had vier jaar lang weinig nieuws gevolgd. Ik wilde me focussen op mijn leven hier, maar de dood van de 22-jarige Mahsa Amini greep me aan. Net als zij ben ik gearresteerd door de moraalpolitie omdat mijn kleding niet bedekkend genoeg was. Ik was 21 jaar. Een politievrouw op de universiteit greep mijn arm, liet me haar pistool zien en zei dat ik naar de gevangenis moest. Toen ze me even losliet, slaagde ik erin om weg te rennen. De volgende dag zijn we gevlucht.
We wonen nog steeds in een asielzoekerscentrum. Afgelopen december hebben mijn broertje en ik na bijna vijf jaar een verblijfsvergunning gekregen. Mijn moeder nog niet. Mijn vader zit nog in Iran, met z’n allen vluchten was te duur. Hier in Nederland is vrijheid, al voel ik me door wat ik heb meegemaakt nog niet helemaal vrij. Als ik politie zie, word ik nog steeds bang.
Veel Nederlanders begrijpen niet wat er aan de hand is in Iran. Daarom ben ik erover gaan vertellen op sociale media en op middelbare scholen. Hoe meer mensen weten wat er speelt, in Iran en erbuiten, hoe meer kans dat er wat verandert.’
Steun vluchtelingen als Parmida
Iedere vluchteling zoals Parmida heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.