Yuliya: 'Mijn opa in Rusland weet niet wat er in Oekraïne gebeurt'
Hulp tijdens de vlucht
‘Het gevoel is heel dubbel, ik ben echt blij dat mijn vriendin in Nederland mij helpt, dat ik haar weer zie en bij haar kan blijven, maar mijn hart bloedt voor mijn land’, vertelt Yuliya.
Zes jaar geleden ontmoette Yuliya de Nederlandse Marlon in Tsjernobyl. Hun vele overeenkomsten zorgden ervoor dat ze al die jaren bevriend bleven en elkaar regelmatig bezochten. Sinds 2015 woont Yuliya in Kiev en toen de oorlog uitbrak kreeg ze van Marlon direct een berichtje dat ze bij haar welkom was. Met haar dochtertje Solomia en alleen het hoogstnodige vluchtte Yuliya vervolgens naar Nederland. Gelukkig had ze een eigen auto. 'Iedereen was zo behulpzaam onderweg. Mijn dochter en ik mochten overnachten in kerken, bij mensen thuis, kregen eten aangeboden en elektriciteit zodat ik regelmatig mijn telefoon kon opladen.'
De vader van haar dochtertje Solomia woont sinds 2020 in een militaire basis vlakbij Marioepol en werkt als paramedicus voor het leger. Zes dagen kon Yuliya hem niet bereiken en leefde ze tussen hoop en vrees. Tot het verlossende bericht eindelijk kwam: “Ik ben veilig”.
Russische propaganda
Yuliya’s opa woont in Rusland en heeft geen idee van wat er zich allemaal in Oekraïne afspeelt, vertelt ze. Op acht maart belde hij Yuliya op om haar te feliciteren met Internationale Vrouwendag. Verbaasd vroeg hij wat ze in Nederland deed. Yuliya: 'In Rusland mag je het woord "oorlog" niet gebruiken. Ik vraag me af of Russen weten dat het allemaal propaganda is wat Rusland de wereld instuurt en dat het tegenovergestelde helaas waar is.' Ze durft haar Russische vrienden ook geen berichten te sturen, bang dat hun telefoon wordt bekeken door verkeerde mensen.
Ondertussen zoeken Yuliya en Marlon op de solidariteitsbijeenkomst uit hoe Yuliya hier zo snel mogelijk aan het werk kan om voor haar dochter te kunnen zorgen, maar ook om afleiding te hebben in deze ongelooflijk zware tijden.