Praktisch en dankbaar werk

‘Het zal je maar gebeuren, dat je voor je veiligheid terecht komt in een wildvreemd land met een andere taal. Dat red je toch niet alleen’, dacht Mireille Hiddinga toen ze in 2015 las over de mensen die naar Nederland vluchtten. Met die gedachte meldde ze zich aan als vrijwilliger bij VluchtelingenWerk. Drie jaar later heeft ze heel wat vluchtelingen in haar dorp bijgestaan.
placeholder

Mireille is huiscoach in de gemeente Oude IJsselstreek. Samen met een kantoorvrijwilliger doet zij de maatschappelijke begeleiding. Elke week bezoekt zij een gezin thuis, om te helpen met allerlei praktische zaken. Als ze hier net zijn, is dat vrij intensief, want dan moet er ontzettend veel geregeld worden.

Tanden trekken

Ze helpt vluchtelingen op weg bij allerlei aspecten van hun leven. Zo helpt ze bijvoorbeeld met het vinden van een tandarts en gaat vervolgens ook mee bij de eerste afspraak. ‘Het lijkt misschien klein, maar ook voor zoiets zijn mensen je heel dankbaar,’ vertelt ze. ‘Ik ben nu betrokken bij een Syrisch gezin dat lang in een Turks vluchtelingenkamp gewoond heeft. Zij hadden bijna allemaal een slecht gebit, er moest van alles aan gebeuren. Na het tandentrekken waren ze zo blij dat ze weer zonder pijn konden eten. Voor mij is zoiets een kleine moeite.’

Voor het eerst naar school

‘Het is niet makkelijk, integreren in Nederland’, geeft Mireille aan. ‘Uiteraard kom je nergens als je geen Nederlands spreekt, dus dat is eerste prioriteit. Maar er is ook een grote culturele overgang. Van de miljoenenstad Aleppo naar het dorpsleven, is bijvoorbeeld best een stap. En in ’mijn’ gezin is de jongste van 8 jaar nog nooit naar school geweest. Hier in Nederland ziet hij voor het eerst een klaslokaal van binnen. Dat is pittig hoor, zeker omdat hij zijn juf en klasgenootjes nauwelijks verstaat.’

Investeer in mensen

Het kost gewoon tijd om je weg te vinden. En je kunt het echt niet zonder hulp. Die conclusie durft Mireille na drie jaar wel te trekken, ‘Je moet als samenleving in het begin investeren, daar pluk je later de vruchten van. Want je ziet mensen echt stappen maken naar zelfredzaamheid. Ik vind het mooi om daar mijn bijdrage aan te leveren, daar doe ik het voor. Het is praktisch en concreet werk, voor mij een kleine moeite en voor hen ontzettend belangrijk.’