Scholier Renée (17) deed een bakkie met de Syrische Samer

Verhaal, 17 juni 2019
Leestijd, 2 min.
Scholier Renée Meershoek (17) wilde dolgraag eens een vluchteling ontmoeten. Daarom ging ze op Wereldvluchtelingendag met haar klas langs bij de Bakkie Doen-actie van VluchtelingenWerk. Haar eerste ontmoeting met vluchtelingen maakte direct veel indruk. 'Ik realiseerde me dat we eigenlijk nauwelijks verschillen.'
placeholder

Boekenwijsheid

'Op school krijgen we het vak Maatschappijwetenschappen en tijdens die lessen spreken we regelmatig over hoe de wereld omgaat met vluchtelingen. Ik ben erg geïnteresseerd in het vluchtelingendilemma, lees er boeken en kijk er films over. Maar ik wilde graag ook eens in gesprek met een vluchteling, in plaats van al mijn informatie uit het nieuws en boeken te halen.'

Zenuwachtig

'Omdat we hadden gehoord over de Bakkie Doen-actie van VluchtelingenWerk, besloten we tijdens de les langs te fietsen bij het Stopera in Amsterdam, waar vluchtelingen koffie uitdeelden aan voorbijgangers. Ik vond het spannend. Wat zou ik hen kunnen vragen? Deze mensen hebben natuurlijk veel meegemaakt en ik wilde geen onderwerp aankaarten wat hen pijn zou kunnen doen. Zou ik dat genoeg aanvoelen? En zouden ze wel genoeg Nederlands praten?'

Indrukwekkende gesprekken

'Maar ik had me niet ongerust hoeven te maken. Met de koffietassen op hun rug, vertelden de vluchtelingen hoe belangrijk het voor hen is om in contact te komen met Nederlanders. Door gesprekken te voeren leren ze de taal beter en kunnen zij sneller integreren. Daarnaast mocht ik hen alles vragen, geen enkele vraag was te gek. Ze vertelden over hun land en de zware reis die ze hadden afgelegd. Het maakte indruk toen één van hen vertelde hoe hij na aankomst in Nederland een nummer had gekregen. Dat vond ik een nare gedachte, dat je als mens tot een getal wordt gereduceerd.'

Eye-opener

'Ze vertelden ook over hun achtergebleven familieleden, die ze erg misten. Toen ik vroeg of het mogelijk was om contact met hen te zoeken, moesten ze lachen. "Wij hebben ook gewoon mobieltjes hoor", zeiden ze. "We woonden daar niet in de Middeleeuwen." Dat was treffend. Vaak stel ik me toch arme mensen voor, als het over vluchtelingen gaat. Maar een oorlog overkomt je natuurlijk gewoon. Al heb je zoveel geld en woon je in een grachtenpand in Amsterdam, het kan zomaar gebeuren dat je op een dag halsoverkop moet vertrekken.'

Nauwelijks verschillen

'Die dag leerde ik dat vluchtelingen doodgewone mensen zijn, zoals jij en ik. Dat zij in hun land van herkomst ook gewoon een leven en een carrière hadden. Eigenlijk verschillen we nauwelijks van elkaar, dacht ik toen ik naar huis fietste. En dat is natuurlijk ook de reden waarom VluchtelingenWerk deze actie organiseert. In Nederland zijn mensen soms een beetje bang voor vluchtelingen. En iedereen heeft natuurlijk recht op zijn eigen mening, maar ik vind wél dat je vluchtelingen moet hebben ontmoet voordat je allemaal boude uitspraken doet. Want daar wordt helemaal niemand beter van.'