Aladin (35) vertelt over discriminatie op de arbeidsmarkt

Verhaal, 22 juni 2020
Leestijd, 2 min.
Vanwege Aladins geaardheid was het leven in Marokko levensgevaarlijk. Hij vluchtte en vroeg in 2017 asiel aan in Nederland. Na zijn verblijfsvergunning zocht hij direct naar werk in zijn branche: boekhouding en verzekeringen. Maar in de jaren die volgden zou hij veel discriminatie ervaren op de arbeidsmarkt. 'Discriminatie is moeilijk te beschrijven en te verdragen. Je ziet het in ogen, het verschuilt zich achter woorden en in de manier waarop mensen zich tegenover jou gedragen.'
placeholder

Verbannen identiteit

'In Marokko moest ik altijd met twee gezichten leven om mijzelf te beschermen. Toen mijn familie mijn verborgen gezicht onthulde, kon ik niet meer bij hen leven. In Nederland begreep ik dat niemand met twee gezichten hoeft te leven. Iedereen kan hier zichzelf zijn. Maar de praktijk bleek anders. Tijdens mijn sollicitaties maakte ik veel discriminatie mee. Ik voelde dat ik een gezicht heb dat niemand wil zien: het gezicht van een vluchteling.'

Onbeschreven discriminatie

'Toen ik nog in het azc woonde, begon ik al met het leren van de taal en met het zoeken naar werk. Ik wilde snel aan de slag in Nederland. Bovendien spreek ik al drie talen, dus dacht ik dat ik snel een baan zou vinden in de administratie en boekhouding. Maar al ruim twee jaar kom ik vaak discriminatie tegen tijdens mijn zoektocht naar een baan. Elke keer anders. Alles in mij beperkt mijn kans om een baan te krijgen: eerst mijn adres in het azc, mijn Marokkaanse identiteit en mijn asiel-identiteitskaart. Deze discriminatie is moeilijk te verdragen of te beschrijven. Je ziet het in ogen, het verschuilt zich achter woorden en in de manier waarop mensen zich ten opzichte van jou gedragen. Arbeidsdiscriminatie vindt plaats zonder woorden, je voelt het alleen.'

Nare ervaring

'Ik herinner me nog goed dat ik op gesprek mocht komen voor een functie als boekhouder en dat ik werd aangenomen. Tot het moment dat ze mijn asiel-identiteitskaart zag, toen vertelde ze me opeens dat ik niet geschikt was voor de vacature! Ik was ontzettend teleurgesteld door de weigering. Het verbrijzelde het beeld dat ik had over Nederland.'

Vicieuze cirkel

'Wat het voor mij nog moeilijker maakt zijn de rechtse toespraken waarin er over vluchtelingen wordt gesproken alsof ze dieven zijn die Nederlanders zouden willen bestelen. Ik wilde mij bevrijden van deze zwarte blikken, mijn brood zelf verdienen en belasting betalen. Maar terwijl deze toespraken steeds herhaald worden, wordt de toegang tot de arbeidsmarkt mij nog altijd ontzegd. Een vicieuze cirkel waarin ik al jarenlang ronddraai en die mij heeft uitgeput. Door mijn traineeschip bij VluchtelingenWerk ben ik even uit deze cirkel. Maar ik vrees dat ik in de toekomst weer meerdere keren in deze cirkel terecht zal komen.'

Aladin Rabaa woont in Haarlem en volgt nu een traineeship bij VluchtelingenWerk Nederland.

Steun vluchtelingen als Aladin

Iedere vluchteling zoals Aladin heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.