Amal (41) vertelt over vooroordelen
Gouden sieraden
'In het huis dat ons was toegewezen vond mijn zoon een doos met gouden sieraden. Ze bleken van een oude bewoner te zijn. De man had alzheimer en was vergeten dat hij het had verstopt. Wij vonden het heel normaal om de spullen terug te brengen, maar veel buren vonden het bijzonder. Toch kwam de buurvrouw alleen toen we haar en haar man uitnodigden voor de thee.'
Beetje verdrietig
'"Heel eerlijk: mijn man is bang voor jullie", zei ze. Het maakte me een beetje verdrietig, maar ik begreep het wel. Op televisie zagen mensen beelden uit Syrië. Iedereen die het niet eens was met president Assad werd door hem bestempeld als terrorist. En dan komen er opeens zeven Syrische vluchtelingen naast je wonen. Ik kan niet iedereen uitleggen hoe het écht zit, maar de mensen die ik spreek wel.'
Genoeg gehuild
'Bijvoorbeeld de mensen uit de buurt, op mijn vrijwilligerswerk en in de moestuin. Gelukkig is de buurman niet meer bang. Als het 's winters sneeuwt, maakt hij eerst zijn eigen pad schoon en daarna dat van ons. Vooroordelen maken me niet meer verdrietig. Er is genoeg gehuild.'
Dit artikel verscheen eerder in VluchtelingenWerk Magazine. Lees het magazine online >> -
Steun vluchtelingen als Amal
Iedere vluchteling zoals Amal heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.