Hamza (32): 'Ik vat vooroordelen niet persoonlijk op.'

'Toen mijn broers en ik ons achttien jaar geleden voorstelden aan de buren, merkten we aan hun reacties welke problemen ze hadden gehad met eerdere bewoners. "Letten jullie wel op de muziek? En op slaande deuren?" Het huis was al jaren een tijdelijke opvangplek voor vluchtelingjongeren en hoewel we vertelden dat we de boel zouden opknappen, voelden we argwaan.'

Vooroordelen bijstellen

'Pas toen we de tuin aanpakten, kwamen de buren een kijkje nemen. "Goed bezig, jongens", riepen ze. Zo werkt het vaak, want zoals één vervelende ervaring het kan verpesten voor de hele groep kan ook één positieve ervaring zorgen dat mensen hun vooroordelen bijstellen. Daarom vat ik vooroordelen niet persoonlijk op, maar help ik mensen graag inzien dat ze het mis hebben.'

'Doe normaal!'

'Toch betrap ik ook mijzelf weleens op een vooroordeel. Soms merk ik dat ik mijn toon aanpas als ik op mijn werk mensen help die niet goed Nederlands spreken. “Praat eens normaal!” zeg ik dan tegen mezelf. Want ik weet nog hoe erg ik het vroeger vond als mensen mijn intelligentie in twijfel trokken, alleen maar omdat ik de taal nog niet vloeiend sprak.'

Dit artikel verscheen eerder in VluchtelingenWerk Magazine. Lees het magazine online.