Nguse (36) leefde twee en een half jaar gescheiden van zijn gezin

Verhaal, 20 november 2017
Leestijd, 1 min.
's Nachts deed hij geen oog meer dicht, overdag was hij altijd gespannen. Hij was radeloos, toen het verlossende woord dan eindelijk kwam. 'Op Schiphol vloog Abel op me af.'
placeholder

Slapeloze nachten

'Toen mijn eerste verzoek tot gezinshereniging werd afgewezen, moest ik nog eens acht maanden wachten op het bezwaar. 's Nachts deed ik geen oog meer dicht, overdag was ik altijd gespannen. Keer op keer stelde mijn begeleider bij VluchtelingenWerk me gerust: "Houd vol Nguse, ze zullen komen."'

Radeloos

'Ondertussen was mijn gezin al een jaar gestrand in een vluchtelingenkamp in Ethiopië. Daar hadden ze niet genoeg eten en geen medische zorg. Ze waren vaak ziek. Ik was radeloos, toen het verlossende woord dan eindelijk kwam.'

Op Schiphol

'Het weerzien met mijn gezin was in één woord fantastisch. Abel, mijn zoontje van zes jaar, vloog op me af. Toch moest mijn dochter Kokob wel even aan me wennen. Ze was anderhalf jaar toen ik haar voor het laatst zag, nu was ze vier. Op Schiphol was ze stil en teruggetrokken.'

Samen verder

'We zijn nu ruim drie maanden verder en het gaat heel goed met ons. Iedere middag haal ik mijn kinderen op van school. En zodra Kokob me ziet, roept ze 'papa' en rent lachend over het schoolplein naar me toe.'

Steun vluchtelingen als Nguse

Iedere vluchteling zoals Nguse heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.