Vrijwilliger Truus (62) is blij dat ze na de lockdown weer naar het azc kan

Verhaal, 1 april 2021
Leestijd, 2 min.
Vrijwilliger Truus Uytdewilligen mocht tijdens de eerste lockdown niet meer naar het asielzoekerscentrum. Gelukkig kan ze nu – met de nodige voorzorgsmaatregelen – de bewoners weer zien. En daar zijn zowel de bewoners als Truus heel blij mee.
placeholder

Thuis op de bank

'Vlak na de eerste lockdown kwamen de andere vrijwilligers en ik niet naar kantoor. Opeens zat ik thuis op de bank. Nou, dat is dus niets voor mij. Om de week stuurde ik een berichtje naar mijn teamleider: "Als het nodig is, kom ik hoor!"'

'Ik heb u gemist'

'Ik ging altijd al met plezier naar mijn werk, maar na die paar weken thuiszitten zat ik met een extra grote glimlach in de auto. Ook de bewoners van het azc waren blij dat we er weer waren. Telkens werd er op het raam geklopt: "Ik heb u gemist, Truus!" Ik besefte weer hoe belangrijk dat beetje sociale contact is voor de bewoners. Door corona zijn veel asielprocedures nóg langer uitgesteld. Toch hebben de meeste bewoners begrip voor de situatie.'

'We zijn wel wat gewend'

'Door de maatregelen zitten we nu achter spatschermen en puzzelen we om afstand te houden in de kleine kamers en smalle gangen. Ook mogen mensen niet meer zonder afspraak langskomen. Maar de bewoners en ons team hebben zich snel aan de nieuwe situatie aangepast. In een azc is geen dag hetzelfde. Ook vóór corona moesten we vaak improviseren en creatief zijn. Hier zijn we echt wel wat gewend.'

Samen bouwen we aan de toekomst.

Dankzij de hulp van onze donateurs en vrijwilligers kunnen wij vluchtelingen helpen met het opbouwen van een nieuw bestaan in Nederland. Help jij ook mee met een gift, zodat vluchtelingen kunnen bouwen aan een leven in veiligheid?