De meeste vluchtelingen worden opgevangen in de herkomstregio, vaak de armste landen in de wereld. Ze verblijven daar soms jarenlang in een uitzichtloze situatie: terugkeer naar hun eigen land is (nog) niet mogelijk en ze kunnen geen nieuw bestaan opbouwen in het land waar ze verblijven. Hervestiging naar een ander land is voor deze vluchtelingen vaak het laatste redmiddel. De UNHCR bepaalt welke vluchtelingen het meest kwetsbaar zijn en voor hervestiging in aanmerking zouden moeten komen.

Nederland kent een lange traditie in het hervestigen van vluchtelingen: jaarlijks komen er 500 zogenoemde uitgenodigde vluchtelingen naar Nederland. Volgens de UNHCR zijn er 1,2 miljoen hervestigingsplekken nodig en worden er jaarlijks maar 100.000 plekken door hervestigingslanden aangeboden. Met name voor de hoge aantallen vluchtelingen uit Syrië vraagt de UNHCR de internationale gemeenschap ook bescherming met andere vormen van veilige toelating te bieden, zoals humanitaire programma's, sponsoring en studie- en werkprogramma's. VluchtelingenWerk vindt dat Nederland - net als veel andere landen, zoals Duitsland, Groot-Brittannië, Zwitserland en Brazilië - ook dergelijke programma's zou moeten ontwikkelen.

• Hervestig veel meer vluchtelingen in Nederland en de andere landen in de EU.
• Verhoog het nationale quotum voor Nederland naar 5000 per jaar.
• Gezien de grote vluchtelingencrisis in Syrië is het belangrijk om naast hervestiging ook op andere manieren bescherming te bieden door vluchtelingen veilig naar Europa te laten komen, bijvoorbeeld met humanitaire programma's zoals Duitsland doet.
• Investeer extra in de integratieprogramma's voor uitgenodigde vluchtelingen zodat ze een nieuw bestaan in Nederland kunnen opbouwen.