‘Alle waardering en vertrouwen die je krijgt, dat is zo mooi’

Gemeenten & Professionals, 10 juli 2024
Leestijd, 3 min.
Wanneer statushouders van een asielzoekerscentrum naar een eigen woning verhuizen, komt er veel op ze af. Ze spreken vaak de taal nog niet goed, en weten niet wat er allemaal geregeld moet worden en hoe ze dat kunnen doen. Vrijwilligers van VluchtelingenWerk geven ondersteuning in deze drukke periode, Ellie Franken (teamleider in Beuningen) vertelt meer over haar ervaringen in het artikel hieronder.
placeholder

Contact met statushouders raakt Ellie

Het contact met statushouders kan Ellie Franken echt raken. “Laatst probeerde ik een man te helpen om een probleem met een instantie op te lossen,” vertelt ze. “De uitkomst was niet zoals we hadden gehoopt. Toch zei hij: ‘Ik heb er vrede mee, want ik zie dat je er alles aan hebt gedaan.’ Zijn waardering en vertrouwen vond ik zo mooi.” 

Als maatschappelijk begeleider ondersteun je statushouders die van een azc verhuizen naar een eigen woning: denk aan inschrijven bij de gemeente, verzekeringen afsluiten, het vinden van een huisarts en tandarts, een school voor de kinderen, maar ook sociale aansluiting vinden bij de buren, het buurtcentrum of de bibliotheek.  

Soms moet je je echt als een pitbull ergens in vastbijten, zegt Ellie. “Als maatschappelijk begeleider ben je met zowel de statushouder aan het afstemmen als met Nederlandse instanties. Eigenlijk vooral dat laatste kan een uitdaging zijn.” Ze is zelf al sinds 1986 actief voor VluchtelingenWerk op verschillende locaties, nu in Berg en Dal en Beuningen. Ze heeft heel wat zien veranderen in al die jaren. “Vroeger kon je gewoon even bij het kantoor van een zorgverzekeraar langsgaan. Nu is alles op afstand, als het meezit krijg je een medewerker aan de telefoon.”  

Zichzelf redden

De kunst is om niet alles te gaan zitten regelen, maar de statushouder mee te nemen in het proces. “De begeleiding duurt zes maanden, het idee is dat ze zichzelf daarna grotendeels zelf kunnen redden. Het is dus heel belangrijk dat ze snappen wat je aan het doen bent en het zo snel mogelijk kunnen overnemen.” Na dat eerste half jaar kunnen statushouders wel nog naar het spreekuur van VluchtelingenWerk komen als ze ergens tegenaan lopen. “Als maatschappelijk begeleider doe je ook de spreekuren, we zijn maar een kleine vestiging.”  

Ellie vindt het echt een verrijking, actief zijn voor VluchtelingenWerk. “Iedere keer als je nieuwe mensen ontmoet, als je ze op weg kunt helpen in de Nederlandse maatschappij. Mensen zijn zo blij met je, ze zijn zo warm en verwelkomend, ondanks alles wat ze hebben meegemaakt in hun thuisland, op hun reis hier naartoe.”  

Ze vindt het mooi om te zien hoeveel overeenkomsten er zijn, als je mensen leert kennen. “Terwijl je in eerste instantie zou kunnen denken dat ze heel anders zijn dan wij. Natuurlijk hebben ze wel andere gewoonten, maar daar leer ik alleen maar van. Dat kunnen kleine dingen zijn. Als iemand ons als Nederlanders een compliment geeft over onze kleding, hebben we de neiging om te zeggen: Ach dit oude ding, kwam uit de uitverkoop… In plaats daarvan zeg ik nu: Dank je wel! Dat is toch veel leuker dan dat zuinige antwoord van ons,” lacht Ellie. 

Wil jij net als Ellie nieuwkomers in de gemeente helpen?

In Beuningen en Berg en Dal is op dit moment plek voor nieuwe vrijwilligers die maatschappelijke begeleiding willen bieden. Je kunt al vanaf twee dagdelen per week nieuwkomers ondersteunen bij het maken van een nieuwe start of begeleiden bij de overkomst van hun gezin.