Het verhaal van Jaber Al Khater
Het gesprek begon formeel maar Jaber ging al snel vertellen over zijn reis naar Nederland. Hij gaf aan dat hij op verschillende kampen heeft geleefd en dat het niet altijd makkelijk was. Hij heeft op een kamp in Griekenland geleefd waar er plek was voor 3000 duizend mensen, maar er waren toen 12.000 mensen aanwezig. Dit was voor Jaber erg onrustig, maar hij probeerde toch positief te zijn en heeft tijdens zijn verblijf op de kampen in Griekenland vele dingen gedaan. Hij heeft meerdere certificaten ontvangen voor zijn hulp. (zie foto's) Hij heeft als tolk en docent daar taken vervult.
Jaber vertelde over zijn werk in Syrië en hoe hij daar leefde voordat hij moest vluchten. Jaber was 30 jaar Engels docent voor een bedrijf in Syrië. Hij had een groot huis met 12 kamers en een bibliotheek. Hij leefde een rustig en goed leven. Hij liet mij foto's en video's zien van zijn huis en de omgeving erom heen. Het was groot en prachtig. Een groot verschil met hoe hij nu woont in Nederland.
Op de video's zie je hoe zijn huis vernield is, dit was erg heftig om te zien en ik zag Jaber tranen in zijn ogen hebben. Ik vroeg aan Jaber of hij het niet moeilijk vond om dat te zien, hij gaf aan dat het wel moeilijk is maar hij had geen keus. Hij kon daar niet blijven. Hij gaf aan dat het wel zwaar was om alles zo achter te laten en weg te gaan. Hij had in zijn huis en leven geïnvesteerd en was er trots op. En dat was in een moment allemaal weg.
Jaber vond het soms wel moeilijk in de opvanghuizen in Nederland omdat er vaak wel dingen gebeurden die tegen de regels waren, maar daar sloot hij zich voor af. Hij gaf aan dat het tijdens zijn verblijf in kampen en opvanghuizen soms wel onveilig voelde en hij ook wel het gevoel had alsof hij in een soldatenkamp leefde in Griekenland.
Het begin in Nederland was voor Jaber eigenlijk erg positief. Hij had meteen het gevoel dat hij hier meer open kon zijn, hij kan communiceren hier omdat hij Engels spreekt, maar vooral het vrije gevoel had hij direct. Hij miste nog wel zijn vrouw en kinderen. Die konden nog niet meekomen.
Jaber was erg blij toen hij hoorde dat hij een huis kreeg. Hij was erg dankbaar ervoor en gaf ook aan dat hij vanaf het begin dankbaar was voor alle hulp en verwelkoming in Nederland. Overigens waardeert Jaber het ook dat er kampen zijn, want de mensen die in de kampen helpen verwelkomen je wel en proberen overal bij te helpen. De begeleiding vanuit VluchtelingenWerk vind hij erg fijn en is er zeer positief over. De begeleiding vanuit VluchtelingenWerk heeft ervoor gezorgd dat hij zich veilig voelt, hij de dagelijkse dingen kan doen, hij zijn mening kan uiten maar bovenal dat hij rust heeft. Hij hoeft niet langer bang te zijn of uit te kijken dat er iets gaat gebeuren.
Jaber houdt erg van lezen en heeft dan geen inburgering gevolgd maar ging vanuit eigen initiatief woordenboeken lezen en woorden vergelijken vanuit de Nederlandse, Engelse en Franse taal. Zo heeft Jaber vele gelijkenissen gevonden en kon hij woorden aan elkaar koppelen. Jaber is erg blij als hij dingen kan leren en is erg leergierig. Jaber ziet zijn toekomst erg positief in. Hij is blij met alles wat hij heeft en dat hij zich vooral VRIJ voelt. Hij vindt het jammer dat hij moest vluchten, zijn huis, baan en leven in Syrië moest achterlaten, maar hij heeft het goed in Nederland en is erg dankbaar. Hij benoemde twee keer hierbij dat het vooral dat VRIJE gevoel is wat voor hem belangrijk is. Dit gevoel heeft hij nu in Nederland.
Ik heb tijdens het gesprek een beeld gekregen van wat Jaber heeft meegemaakt en wat hij allemaal al had. Ik begeleid Jaber met zijn post en betalingen, dus een echt persoonlijk gesprek was nog niet geweest. Ik heb tijdens het gesprek een traan gelaten. Ik schrok van het feit dat iemand het zo goed had en het ineens allemaal kwijt was door een oorlog.
Jaber is een erg positief, respectvol en nobel persoon. Het gesprek opende mijn ogen omdat je als maatschappelijk begeleider veel praktische zaken regelt voor een vluchteling, maar niet het verhaal achter de persoon kent. En nu weet ik waarvoor de begeleiding is, wat het nut van het werk is. Ik vond het erg mooi dat Jaber aangaf dat hij zich vrij voelt.
Ik vind het moeilijk om de emotie die ik voelde op papier te zetten. Maar ik voelde verdriet omdat mensen een oorlog moeten meemaken en zoveel tijd doorbrengen in kampen, onveilige situaties. Daarna voelde ik positiviteit en trots, omdat er mensen zijn die zich in Nederland vrij en goed voelen. Ik vond het fijn om te horen dat de begeleiding vanuit VluchtelingenWerk zoveel doet voor een vluchteling. Ik vond de brief die hij had geschreven onroerend, het was net een gedicht. Het liet erg zien dat een land zijn prachtige kenmerken heeft en de bewoners van dat land een goed leven hadden.
