‘Ik ben vaak nog strenger dan de docent’

‘In 2012 ben ik samen met mijn twee dochters vanuit Iran naar Nederland gevlucht,’ vertelt ze, ‘de eerste anderhalf jaar woonden we in diverse AZC's in Nederland voordat we ons definitief in Zwolle mochten vestigen. Voor mijn inburgering meldde ik me bij de taalschool van VluchtelingenWerk en in 2015 haalde ik mijn inburgeringsdiploma.’

In Iran was Pariya kapster en boekhouder. In Nederland is het echter heel lastig om zonder de juiste papieren een baan in deze richting te vinden. Maar thuiszitten, dat wil ze niet.

‘Na mijn examen was het moeilijk om werk te vinden en ik wil toch graag mensen ontmoeten en bezig zijn, dus heb ik me aangemeld als klassenassistent,' vertelt Pariya, ‘gelukkig was dat ook mogelijk voor iemand die misschien niet perfect Nederlands spreekt maar wel enthousiast is en ook ervaringsdeskundige is op het gebied van inburgering.

‘Ik doe dit nu al bijna drie jaar en het helpen en enthousiasmeren van de cursisten geeft mij elke keer weer veel plezier. Maar ik ben wel streng, vaak strenger dan de docent, zeggen de cursisten. Maar ik wil dan ook graag dat iedereen een mooie en veilige toekomst in Nederland kan hebben en daar moet je wel voor werken. Mijn droom is ooit weer als kapper te kunnen werken maar tot die tijd blijf ik met heel veel plezier bij VluchtelingenWerk werken.’