Gemeenten & Professionals, 20 april 2020

Interview met Sandra - hoe werk je in Corona tijd?

Wat zijn we trots op iedereen die voor onze organisatie werkzaam is! In deze nieuwe ´rubriek´ laten we collega´s vertellen over hoe zij hun werk doen in deze Corona crisis tijd. Aan het woord Sandra Verkuijlen, teamleider op locatie Eindhoven.
placeholder

1. Wanneer en waarvoor is jouw locatie deze week open? Hoe weten statushouders wanneer jij open bent en waarvoor ze langs mogen komen? Hoe voorkom je volle wachtruimten?

De locatie Eindhoven is tot en met 26 maart open geweest. Die weken daarvoor kwamen al minder mensen. Onze huismeesters Abdul Aziz en Adnan waren steeds present. We hebben gekeken naar de informatie over het Corona virus voor als er nog cliënten binnen zouden komen. Onze trouwe baliemedewerkers Gül en Hividar waren steeds fysiek aanwezig. Nu is de telefoon doorgeschakeld naar hun mobiele nummers thuis. Van iedere afdeling waren er zo eens een paar collega’s daar, maar de parkeerplaats was nagenoeg leeg.

Gezien de RIVM richtlijnen hadden we al op 12 maart het infopunt niet door laten gaan. Op maandag 16 maart heeft mijn collega teamleider Jeannette infopunt gedraaid. Ze lieten de cliënten één voor één binnen komen, zodat mensen niet op elkaar gepakt zouden komen te zitten op de ‘wachtbanken’ bij de trap en de lift.

De dienstverlening gaat door en omdat onze collega’s van de balie thuis de telefoon opnemen, hebben we als teamleiders ieder één dag waarop we de telefoondienst hebben. Als er telefoontjes zijn of mailtjes dan zetten we deze door, indien nodig.

Momenteel werken de meeste collega’s vanuit huis. Een enkele collega is af en toe op kantoor, wanneer hij/zij daar zelf voor kiest of als er een inplaatsing is.

2. Hoe ziet maatschappelijke begeleiding er nu in ..... uit? Wat gebeurt er op dit vlak?

De maatschappelijke begeleiding van cliënten die al gehuisvest waren, gaat door in een andere vorm. Communicatie met cliënten loopt via Skype, What’s app of per mail. Of we pakken de telefoon op om te achterhalen hoe het met iemand gaat. Als er nieuwe aanmeldingen gedaan moeten worden, zoals bij Stichting Leergeld, loopt het traject iets anders. Organisaties spelen er over het algemeen heel creatief mee om. Het hoognodige wordt geregeld.

Vanuit huis is het erg lastig om ervoor te zorgen dat cliënten weten hoe ze met Digid kunnen inloggen. Dat blijkt elke keer weer een uitdaging. Daarom heeft mijn collega teamleider Eef nagevraagd of het Landelijk Bureau filmpjes in verschillende talen beschikbaar heeft, waarmee cliënten kunnen leren hoe ze met DigiD kunnen werken.

3. Is er deze weken juridische begeleiding?

Bij de locatie Eindhoven is er juridische begeleiding aan cliënten met een asielvergunning of die een kinderpardon hebben gekregen én een afdeling die de mensen met een reguliere vergunning ondersteunt. Beide afdelingen doen hun werkzaamheden voornamelijk vanuit hun huis.

4. Wat doen jouw vrijwilligers nu het 1-op-1-contact is 'verboden'?

Het 1-op1-contact gaat door op een afstand. Bijvoorbeeld formulieren worden doorgestuurd per mail en ze krijgen fotootjes via de What’s app, zodat vragen over brieven en aanvragen voor regelingen vanuit de sociale zekerheid door kunnen gaan.

5. Hoe houden jullie contact met de cliënten?

Als teamleider heb ik een gezin ontvangen, van wie de man al langer in Nederland woonde. Ik bel deze man op en luister heel goed naar zijn stem, de intonatie, de pauzes die hij neemt in zijn gesprek, de vragen en welke antwoorden hij geeft. Als ik hoor dat hij het niet begrepen heeft, dan stel ik de vraag op zo’n manier, dat hij het wel begrijpt. Dat merk ik dan aan de antwoorden die aansluiten op het gevraagde.

Zelf geef ik de voorkeur aan bellen, wanneer het praktische dingen zijn en wanneer het niet goed begrepen is, vraag ik de maatschappelijk begeleider in stappen een aantal zaken op te pakken. Er is niks zo moeilijk om te bellen in een andere taal en wat mooi dat cliënten zo de mogelijkheid hebben om daarin verder te ontwikkelen. Voor heel veel mensen is het ook niet mogelijk. Het is steeds zoeken naar creatieve oplossingen.

6. Er wordt gewaarschuwd voor oplopende spanning, huiselijk geweld. Hoe houden jullie een vinger aan de pols?

Op dit moment zijn er niet zo heel veel gezinnen in begeleiding. We hebben alle online programma’s die geschikt zijn voor anderstalige kinderen. Deze kunnen heel gemakkelijk op een telefoon bekeken worden en er is met spoed een laptop aangevraagd. Ook op de locatie liggen nog laptops die te gebruiken zijn voor gezinnen. Het is vooral vragen: ‘Hoe gaat het ermee” “Hoe gaat het met de kinderen?” “Wat doen ze op het moment?”. Via de vrijwilliger de sites doorsturen van Omnia bijvoorbeeld waar ze voor vragen in de eigen taal terecht kunnen. Als je videobelt, zie je bijvoorbeeld dat de kinderen blij aan het buiten spelen zijn of als er een kindje contact zoekt via het schermpje en ‘hallo’ zegt.

Binnenkort wil ik een gesprek apart met de vrouw zodat ik kan vragen hoe zij zich voelt in de nieuwe woonplaats en de huidige situatie. Dit doe ik samen met een vrouw die tolkt. Zo krijg ik een andere ingang dan wanneer haar man erbij is.

7. Waar ben jij in deze corona-weken echt trots op?

Als ik heel eerlijk ben, ben ik trots op hoe ik voor mezelf heb gezorgd de laatste tijd. Voor mij was het heel duidelijk. Ik blijf met een verkoudheid thuis, ook al voel ik me super gezond. Als ik vanuit huis kan werken, doe ik dat zoals de RIVM richtlijnen weergeven.
Zelf heb ik in Chili met een longembolie in het ziekenhuis gelegen. Door het infarct is littekenweefsel in mijn long ontstaan. Immense pijn in de longen, benauwdheid en een hart die op hol slaat en alleen zijn zonder familie. Ik kan je zeggen: dat wens ik niemand toe. Laat nu juist Corona in de ergste vorm, littekenweefsel in de longen vormen. De gedachte dat oude mensjes dat krijgen en geïsoleerd worden, is echt heel verdrietig. De druk die ik voelde om toch naar kantoor te komen, terwijl ik een lichte verkoudheid had, heb ik omgezet in acties. Daar ben ik heel erg trots op.

De afgelopen tijd hebben heel veel mensen zichzelf aangemeld om vrijwilliger te worden. Sommige van hen hebben een hele specifieke wens. Hierop heb ik steeds doorgevraagd en gekeken waar zij binnen de organisatie het beste op hun plek zitten. Ook kijk ik graag buiten onze afdeling maatschappelijke begeleiding, omdat er vaak combifuncties mogelijk zijn of nieuwe projecten ontwikkeld kunnen worden. Daarbij stem ik af met Sandra Broos van de afdeling vrijwilligersbeleid, om te kijken of ik in lijn ben met hoe de organisatie het wil. Sandra Broos vertelde me dat ik al pro-actief en super goed bezig ben. Het doet mij erg goed om erkenning te krijgen voor iets wat ik ‘gewoon’ vind.

De afgelopen weken heb ik contact gezocht met Claudia van Houtum, Jolanda Groeneveld, Eef Daey Ouwens en Nathalie van der Wielen over opvoedondersteuning en online educatieve programma’s zodat kinderen zich verder kunnen ontwikelen. De ideeën hieromtrent koppel ik terug aan de manager hier, Kaveh Pour die me weer in contact brengt met Nathalie. Zo ontstaat er een soort kennisestafette waarbij de communicatieafdeling tot slot alle programma’s en weetjes op Intranet plaatst.