Gemeenten & Professionals, 13 augustus 2021

Je geeft mensen hun waardigheid terug

Maartje en Hamid werken allebei bij VluchtelingenWerk Rotterdam. Hamid als vrijwilliger en Maartje als stagiaire. Als maatschappelijk begeleider helpen ze vluchtelingen om thuis te raken in Rotterdam en zelfredzaam te worden. In Nederland werkt alles anders, de taal is vaak nog lastig, er zijn (grote) cultuurverschillen: je kunt je er behoorlijk ontredderd door voelen. De hulp van mensen als Hamid en Maartje is dan onmisbaar: 'Je geeft mensen hun waardigheid terug', vertelt Maartje. Hamid vult aan: 'En andersom kan ik zoveel leren van wat vluchtelingen hebben meegemaakt.'
placeholder

Even voorstellen

Maartje: 'Ik ben Maartje, 22 jaar. Ik ben student en doe mijn stage bij VluchtelingenWerk.'

Hamid: 'Ik ben Hamid, geboren en getogen Rotterdammer. Ik woon nu met veel plezier in Rotterdam Noord.'

Wat ik mooi vind aan dit werk?

Maartje: 'Vluchtelingen hebben meestal verschrikkelijke dingen meegemaakt en dan komen ze in een land waar ze niks begrijpen en niet weten hoe dingen werken. Als er dan iemand voor je klaar staat, dan is dat echt geweldig. Ik denk dat het onmisbaar werk is, wat we doen. Je geeft mensen hun waardigheid terug.'

Hamid: 'Ik ben van nature behulpzaam, hier kan ik dat verder ontwikkelen. Ik kom uit het bedrijfsleven, voor mij is de sociale kant van dit werk interessant. Verder vind ik het belangrijk dat iedereen een gelijke kans krijgt. Ik kan veel leren van wat vluchtelingen hebben meegemaakt. Ook begrijp ik beter hoe het systeem werkt.'

Mijn mooiste moment?

Hamid: 'Ik hielp deze week een man van 63 jaar. Hij had een contactverbod gekregen en mocht tien dagen lang niet in de buurt van zijn vrouw en kinderen komen. Voor hem was dat een dieptepunt, voor mij een goede casus: hoe kan ik hem helpen zodat hij niet nog verder in de problemen raakt? Ik heb hem uitgelegd dat vrouwen hier evenveel rechten hebben als mannen. Ik snap die vrouw helemaal, maar ik voel ook met die man mee. Het is een cultuurschok. Ik ben blij dat ik iets voor hem heb kunnen betekenen.'

Maartje: 'Mijn eerste cliënt was een moeder met drie kinderen. Bij aankomst in Nederland kwam zij erachter dat haar man bij een andere vrouw was ingetrokken. Hij kreeg de uitkering, zij had geen geld. Ze hadden al weken niks te eten. Het was vrijdagmiddag: ik kon op het nippertje een voedselpakket voor hen regelen, maar de voedselbank zat aan de andere kant van de stad. Toen heb ik mijn moeder opgebeld, die daar in de buurt woont. Zij is met de auto het voedselpakket naar hen toe gaan brengen. Sindsdien heeft ze zich een beetje over hen ontfermd.'