,,Juist nu is het belangrijk om elkaar te helpen”

Het coronavirus houdt het land in de greep. Scholen en bedrijven zijn dicht, activiteiten en voorstellingen worden afgelast. Het is een verwarrende tijd, waarin onzekerheid en angstgevoelens de kop opsteken. Voor Nederlanders, maar ook voor hen die eerder al een oorlogssituatie zijn ontvlucht en hier in ons land een nieuw thuis hebben gevonden. Hoe is het met deze nieuwkomers nu het gewone leven in Lingewaard nagenoeg tot stilstand is gekomen?

Voor de jongere generatie is het verplichte thuis zitten vooral saai, zo blijkt uit een kleine belronde. Ze hebben normaal al weinig contact met Nederlandse leeftijdsgenoten, maar nu is het helemaal karig met de contacten, aldus Rita Nazir Albunai (18) uit Doornenburg. Maar ze beseft maar al te goed dat gezondheid voorop staat…
,,Het gaat met ons gelukkig goed. We hebben geen klachten. En dat is het belangrijkste.” Toch heeft ze het lastig met de situatie. ,,Het is goed en niet goed in hetzelfde moment… Goed, want ik heb meer ruimte voor mij en mijn hobby’s en dat vind ik fijn. Ik doe mijn huiswerk voor school, teken wat, speel muziek en soms zing ik. En als je thuis blijft, is de kans dat je besmet raakt klein. Maar het wordt soms wel een beetje saai… dat voelt niet zo goed.”

Al Hadi Mohammad Adem is 19 jaar en gevlucht uit Sudan. Hij woont sinds 2015 in Nederland. Zijn nieuwe thuis is Huissen. De plek waar hij een leven probeert op te bouwen. In zijn eentje. Het gaat naar omstandigheden goed met hem, zo appt hij. ,,Maar ik voel me wel alleen. Het is erg saai nu ik niet naar school kan en niet kan gaan werken…Mijn dagen vul ik met iets wat ik thuis kan doen, dus koken of gamen. En natuurlijk maak ik mijn huiswerk van school.”

WhatsApp groep met 86 nieuwkomers

Anita Cichecka van Vluchtelingenwerk is razend druk met alle (hulp)vragen. Ze heeft een WhatsApp groep aangemaakt met 86 cliënten, nieuwkomers die in Lingewaard een nieuw thuis hebben gevonden. Anita: ,,Zo houd ik contact. Via een appje stuur ik informatie door over het coronavirus. Wat moet je doen als je ziek wordt bijvoorbeeld?”

Vanuit huis heeft Anita ook contact met medewerkers en vrijwilligers. ,,We verdelen het werk. Komt er een vraag binnen, dan kijken we samen wie deze kan beantwoorden en of er een oplossing is.” Een stressvolle tijd, beaamt ze. ,,Maar er gebeuren ook mooie dingen. Ik kreeg in de appgroep al meteen een berichtje van meerdere cliënten die anderen wilden helpen. Denk aan boodschappen doen voor ouderen die hun huis niet uit kunnen of andere klusjes. De mensen willen graag iets kunnen doen.”

De 21-jarige Asmahan uit Gendt is een van hen. ,,Ik wil graag helpen. Het is een zware, moeilijke tijd voor iedereen. Juist nu is het belangrijk om elkaar te helpen. Ik kan bijvoorbeeld boodschappen doen of de hond uitlaten als mensen hun huis niet uit kunnen.” De Koerdische komt uit Syrië en woont nu anderhalf jaar in Nederland. Samen met haar ouders en twee broers. Dat ze haar hulp aanbiedt, is niet vanzelfsprekend. Ze heeft het al behoorlijk druk. Haar vader van 71 jaar is erg ziek. Hij heeft slechte longen. ,,Het coronavirus is dus erg gevaarlijk voor hem. Ook mijn moeder is al wat ouder. Ze blijven dus thuis en ik doe de boodschappen en alles wat verder gedaan moet worden.” Verder werkt ze in het magazijn van de Kruidvat in Heteren. ,,Het is fijn om te kunnen blijven werken, maar ik maak me wel zorgen. Is het veilig om hier te zijn?”

Samenwerken om crisis te overwinnen

Mohamed Najm vindt het heel normaal dat hij anderen helpt, crisis of niet. De Palestijn is twee jaar geleden in Nederland terecht gekomen, gevlucht voor het oorlogsgeweld in Syrië. Hij woont nu samen met zijn vrouw en 8 maanden oude dochter in Huissen.
,,Op het moment dat de ziekte in Nederland kwam, heb ik een briefje op het prikbord van mijn gebouw gehangen. Ik wil mensen helpen die hun huis niet kunnen verlaten, vooral ouderen. Om boodschappen te doen of iets anders wat nodig is. Toen we hier aankwamen, hebben we van iedereen hulp gekregen. Van vrijwilligers, ambtenaren en buren.”

,,Het viel mij destijds op dat veel vrijwilligers ouderen waren met veel geduld. Het waren zulke vriendelijke mensen. Ze hielpen ons zonder enige voorkennis. Het is nu tijd om hen bij te staan en hen te helpen. In deze moeilijke tijden moeten we samenwerken om deze crisis te overwinnen.”

Eerst wilde hij niet met zijn verhaal in de krant, omdat hij dat wat hij doet niets bijzonders vindt. ,,Maar Anita van Vluchtelingenwerk overtuigde me ervan dat mijn verhaal mensen zou motiveren. Ik vertelde haar dat iedereen uit mijn land dit zou doen. Elkaar helpen, een ander helpen, dat zijn onze gebruiken en tradities. Dit is wat onze samenleving en onze ouders ons hebben geleerd.”

Bovenstaand artikel is met toestemming overgenomen van Nieuwkomerspagina gemeente Lingewaard.