Martin en Pieter over hun vrijwilligerswerk: ‘Het is zoveel meer en zoveel mooier’

Kleuterjuf in Syrië

‘Willen jullie thee zonder suiker of met suiker?’ Emaan spreekt al een aardig woordje Nederlands, ook al gaat zij nu tijdelijk niet naar school. Ahmad, haar man, haalt de oudste kinderen van school. In de woonkamer is het fris en de gordijnen zijn gesloten tegen de tocht: ook dit gezin voelt de hoge energieprijzen. In Syrië werkte Emaan als kleuterjuf. Toen hun oudste dochter twee jaar was begon de oorlog en is zij gestopt met werken. ‘Hier in Nederland zou ik graag iets willen doen met koken. Ik hou heel veel van koken.’ Ahmad komt net thuis met hun drie kinderen. Hij knikt bevestigend: ‘Emaan kan heel lekker koken!’

Wéér naar een andere school, wéér nieuwe vrienden maken

De oudste zoon komt huilend de woonkamer binnen. ‘Dit is de eerste keer dat ik hem zo zie’ geeft Martin aan. ‘Wat is er gebeurd?’ Ahmad steekt zijn handen in de lucht. ‘Hij wil niet naar een andere school.’ Ali zit op een fijne school, enkele kilometers fietsen van hun huis. ‘De juf wil dat hij naar een school dichter bij huis gaat. Dat is makkelijker. Maar hij heeft net vrienden gemaakt. Zijn beste vriend zit ook op die school.’ Ali zit met zijn armen over elkaar en dikke tranen rollen over zijn wangen. ‘Hij wil niet zonder zijn vriend naar de nieuwe school.’ Pieter knikt. ‘Ja ik snap dat wel. Wéér naar een andere school, wéér nieuwe vrienden maken.’

Martin: ‘In dit soort situaties zie je de onmacht van de ouders heel duidelijk. Ze willen het beste voor hun kind en vinden het tegelijkertijd lastig om in het gesprek met school hun eigen ideeën hierover te uiten.’ Martin geeft aan dat hij volgende week zijn dochter gaat helpen met haar nieuwe huis. Pieter valt hem in de rede: ‘Geen probleem, laat mij maar contact opnemen met de school om de informeren naar de mogelijkheden!’ Martin lacht ‘Ja dat is zo fijn als je gezinnen samen kunt begeleiden, je spart met elkaar en je kunt elkaar vervangen.’

Aanmelden op een school, begeleiden bij het opbouwen van een netwerk en praktische ondersteuning bieden bij de administratie. ‘Pieter en Martin helpen heel veel. Daar zijn wij heel blij mee. Alles is nieuw voor ons, zij leren ons hoe het hier werkt.’

Dubbel en dwars terugbetaald

Martin doet al jaren vrijwilligerswerk en wilde in de coronatijd iets doen wat totaal nieuw voor hem is. ‘Mensen hebben altijd de mond vol over vluchtelingen die niet integreren. Maar als er niemand is om hen daarin te ondersteunen, dan zal er ook niets veranderen!’ Daarom besloot hij zich in te zetten voor nieuwkomers in Veendam. ‘Ik had niet gedacht dat ik er zoveel plezier aan zou beleven eerlijk gezegd. Misschien wist ik ook niet zo goed wat ik kon verwachten.’ Martin kijkt naar Pieter, die bevestigend knikt. ‘Het is ook lastig uit te leggen wat het met je doet als je ziet dat de tijd die je investeert zich zo dubbel en dwars terugbetaald in de vorm van gezinnen die steeds zelfstandiger worden en hun plek vinden hier in Nederland.’ Martin vult aan: ‘Dat ze opeens de taal machtig worden. Dat ze bepaalde formulieren zelf al hebben ingevuld. Een paar weken geleden stopte er een auto bij ons huis. Zat helemaal vol met gezinsleden die ik had begeleid bij hun integratie. Ze kwamen langs om mij te bedanken. Ja, dan schiet je wel even vol.’