Oneindige, slapeloze nachten
De Syrische Bilal Owaied kwam in de zomer van 2018 alleen aan in Nederland. ‘De reis naar hier was te duur en te moeilijk voor mijn vrouw en vier dochters. Ook voor mij was het moeilijk. Ik was altijd zenuwachtig tijdens mijn reis. Pas na de volledige verwoesting van mijn shishalounge en onze woning door een bombardement besloot ik te vluchten uit Damascus. Het was voor ons niet meer mogelijk om te blijven.’
Wachten
‘Ik ben naar Nederland gekomen omdat de mensen hier aardig zijn en er geen racisten zijn. Ik kwam om mijn kinderen hier te krijgen. Ik gaf zelf niet om mijzelf. Als kinderen pijn hebben, weet ik niet hoe ik mij moet gedragen. Mijn gezin bleef achter bij mijn tante. Na mijn aankomst hier heb ik asiel aangevraagd op het asielzoekerscentrum in Ter Apel. Tijdens het wachten op een verblijfsvergunning en op een huurwoning moest ik vaak verhuizen naar andere asielzoekerscentra. Het waren erg moeilijke dagen en ik kende mijn lot niet. Gelukkig konden wij met elkaar bellen. Mijn oom hielp mij met geld.’
Vrijwilligers
‘Eind 2019 kon ik gaan wonen in een huurwoning in Puttershoek en in maart 2020 verhuisde ik naar Westmaas. Johan (Kleine Deters) is een vrijwilliger van VluchtelingenWerk en hij hielp mij met het inrichten van het huis en met van alles te regelen. Ik had in 2019 een aanvraag ingediend bij de IND om mijn gezin naar Nederland te laten komen. Fatiha (Abdellah), ook een vrijwilliger van VluchtelingenWerk, hielp mij met de juridische procedure van onze gezinshereniging. Petra (Teeuwkens) helpt ons nu een jaar lang elke week op weg met onze vragen, ook zij is een vrijwilliger van VluchtelingenWerk.’
Winterdagen
‘Ik wachtte moment voor moment op de komst van mijn gezin. De nacht was met moeite gewonnen. Ik droomde overdag van mijn kinderen. Het waren zware dagen, vooral winterdagen. Ik dacht altijd: voelden ze mijn gevoelens of niet. Ook mis ik mijn moeder erg. Zij is in Syrië en ik kan voor haar geen verblijfsvergunning aanvragen en zij mag mij hier niet bezoeken.’
Rozen
‘Mijn vrouw en dochters konden na zeven maanden via Libanon naar Nederland komen. Het gevoel om hen op Schiphol te zien zal ik niet opnieuw voelen en kan ik niet uiten. Ik weet niet hoe de tranen van mijn gezicht afkwamen. Ik had rozen in mijn hand en wist niet wat ik moest doen. Deze herinnering kan ik niet herhalen. Ik was verdrietig, maar vandaag is mijn familie bij mij en dit is te danken aan de hulp van aardige mensen zoals Johan, Fatiha en oud-teamleider Carmen Dekkers.
Dichterbij
‘We genieten van dit mooie dorp - waar goede mensen zijn, van de volledige rust en mooie uitzichten. Ik hoop dat mijn dochters hun wensen vervullen in dit prachtige land. Ook hoop ik dat we in vrede kunnen leven, ver weg van problemen. We proberen altijd met de buren te praten en hen Arabisch eten aan te bieden om dichterbij te zijn.’
VluchtelingenWerk Zuidwest-Nederland heeft een Noodfonds. Dit Noodfonds geeft vluchtelingen financiële ondersteuning bij hoge legeskosten, een acute medische behandeling, de kosten om een gezin te herenigen en andere uitzonderlijke situaties die niet onder de reguliere voorzieningen vallen. Elke aanvraag wordt met zorg bekeken.
Heeft u interesse in vrijwilligerswerk of stage lopen? Kijk op onze website voor onze vacatures of lees meer persoonlijke verhalen.