Het succes van arbeidsparticipatie gevierd met feestelijke lunch
Dankzij de inspirerende inzet van teamleiders Sara en Yehya en hun team vrijwillige arbeidscoaches was er genoeg te vieren. Zo was er het enthousiaste verhaal van de Turkse Bekir en Betül , die allebei na afronding van de MAP-training aan de slag zijn als docent. Hij als docent Aardrijkskunde, zij als onderwijsassistente in het basisonderwijs. Een tijdelijke baan weliswaar, maar met goede hoop op een vervolg. Al lonkt een carrière in het sociale werk ook.
Hoewel het moeilijk was, om nieuwe dingen te leren, ben ik er trots op dat ik nu een opleiding kan volgen naar keuze.
Okuba uit Eritrea, die heel veilig haar zoon Kifleyes liet vertalen, is blij met de training en coaching van Sara en haar team. Ze is nu aan het werk in de zorg en heeft het erg naar haar zin. Halverwege ging ze toch maar zelf in het Nederlands vertellen. Dat is wat arbeidsparticipatie doet: het geeft zelfvertrouwen en zin om mee te doen. Kifleyes doet een ict-studie aan het hbo.
‘Trots op mijn actief geduld’
Op verzoek van Sara schreef iedereen op waar hij of zij trots op was. Daar kwamen hele mooie dingen uit, zoals het ‘Ik ben trots op mijn actief geduld’ van Huseyin. Heel treffend voor wat er nodig is als vluchtelingen: ‘veel geduld hebben, maar ik bleef al die tijd actief’. Hij noemde hoop en doorzettingsvermogen als bouwstenen van zijn huidige succes. Na een individueel coachingstraject is hij aan het werk in het Wijkteam Utrecht.
Slecht een greep uit alle mooie verhalen die dag in Amersfoort, die we in de toekomst nog graag delen.