Asielwetten blijven schadelijk, ook met aanpassing
Wat verandert er wel? En wat niet?
De aanpassing (ook wel: novelle) haalt één scherp randje van de asielwetten af: hulpverleners worden niet expliciet strafbaar gesteld. Maar dit is geen oplossing voor de problemen die deze wetten veroorzaken.
Mensen zonder verblijfspapieren worden met de asielwetten nog steeds gecriminaliseerd. Niet omdat ze iets verkeerd doen, maar omdat ze hier zijn. Dat vergroot angst en onzekerheid. Mensen durven minder snel naar een arts te gaan of hulp te zoeken. Dat is slecht voor henzelf én voor de samenleving.
Daar komt bij dat de bescherming van helpers ook met de aanpassing niet volledig zeker is. In de praktijk kan alsnog een rechter moeten bepalen wat wel en niet mag. Dat betekent onzekerheid voor mensen en organisaties die hulp bieden.
Brede kritiek genegeerd
De zorgen over de asielwetten komen niet alleen van ons. Gemeenten, uitvoeringsorganisaties, zorgverleners, advocaten, kerken en toezichthoudende instanties hebben al heel vaak gewaarschuwd voor de gevolgen.
Zij zien wetten die niet werken, moeilijk uitvoerbaar zijn en juist méér problemen opleveren. Toch worden deze signalen genegeerd.
Asielwetten gaan over veel meer
De strafbaarstelling is maar één onderdeel van een veel breder pakket aan maatregelen. De nieuwe asielwetten beperken rechten van vluchtelingen, vergroten onzekerheid en maken het moeilijker om een toekomst op te bouwen.
Ze zorgen voor langere wachttijden, meer druk op de uitvoering en meer menselijk leed. Problemen in de opvang en procedures worden niet opgelost, maar vooruitgeschoven.
Het kan anders
Wij roepen de politiek op om een andere keuze te maken. Niet verder bouwen aan wetten die uitsluiten en vastzetten, maar werken aan oplossingen die perspectief bieden.
Dat betekent: zorgvuldige procedures, menswaardige opvang en beleid dat mensen niet verder de marge in duwt, maar helpt om grip te krijgen op hun leven. Dat is beter voor vluchtelingen én voor de samenleving.