Anastasiia uit Oekraïne: 'Ik moet hier een leven zien op te bouwen'

Verhaal, 25 juli 2022
Leestijd, 1 min.
Sinds maart worden honderden Oekraïense vluchtelingen opgevangen in een kazerne in het Gelderse Harskamp. Anastasiia (31) en haar zoontje Sami (4) zijn twee van hen. 'Zelfs als de oorlog nu zou stoppen kunnen we niet meteen terug, alles is kapot. Voor de nabije toekomst moet ik in Nederland een leven zien op te bouwen.'
placeholder

'Eindeloze file vol wanhopige mensen'

'Toen ze onze stad en het vliegveld bombardeerden, konden we de zwarte rookwolken zien vanaf ons balkon. Op dat moment besloten mijn man en ik: we moeten hier weg. Hij is staatloos Palestijn en heeft geen dienstplicht, dus konden we samen met ons zoontje Sami weg uit Oekraïne. Vijf dagen en vier nachten zaten we in de auto, in een eindeloze file vol wanhopige mensen. Vrouwen liepen langs de weg, zeulend met kinderen en tassen. Het was verschrikkelijk.

In Polen sliepen we drie dagen bij vrijwilligers om op adem te komen, maar in Nederland vonden we onderdak, eten en een school voor Sami. We zijn enorm dankbaar, maar willen dolgraag een eigen leven opbouwen. Als Sami naar school is zoek ik op het internet naar banen. Mijn moeder belt iedere dag. Zij wil zelf niet weg, maar is heel opgelucht dat wij veilig zijn. De komende maanden zitten we hier zeker nog, misschien wel de komende jaren. Zelfs als de oorlog nu zou stoppen kunnen we niet meteen terug, alles is kapot. Voor de nabije toekomst moeten we in Nederland een leven zien op te bouwen.’

Steun vluchtelingen zoals Anastasiia

Iedere vluchteling zoals Anastassia heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.