Eiman (29): 'Ik ben iedereen ontzettend dankbaar.'
Ernstig ziek
'Wat ben ik blij dat ik hier ben', zegt Eiman uit Syrië. Ze zit buiten in de zon en kijkt naar haar kinderen. Dana (3) in een schattig jurkje en een bijpassend strikje in het haar, hangt tegen haar moeder aan. Tweeling Lilian en Shaam (1) zitten in het gras. Haar twee jongens van 6 – ja, ook een tweeling – knutselen even verderop ritmestokken van gebruikte doppen en deksels in elkaar.
Omdat ze niemand kende en niet wist wat ze kon verwachten, vond ze het spannend om alleen op vakantie te gaan. Ook zou haar man in eerste instantie meegaan. Omdat hij ernstig ziek is, mocht hij als uitzondering mee met deze éénouderweek. Helaas bleek het door zijn ziekte toch niet haalbaar, waarna Eiman de vakantie wilde afzeggen. Een vrijwilliger van de vakantieorganisatie haalde haar uiteindelijk over om toch mee te gaan en inmiddels geniet Eiman volop van haar vakantie.
Weggevaagde straten
Op de meeste dagen zorgt het vrijwillige keukenteam voor het eten in deze vakantieweek, maar vandaag is de professionele keuken het domein van de moeders en koken zij gerechten uit eigen land. Eiman maakt dolma’s: geduldig rolt ze gekruide rijst in gekookte druivenbladen tot kleine pakketjes. Ze vertelt over haar tuin in Syrië die vol stond met olijvenbomen en druivenranken. Niets is er meer van over – ook het huis is helemaal kapot gebombardeerd. 'Alles is weg. De hele straat is weg.' In 2013 vluchtte het gezin en kwam in eerste instantie terecht in een tentenkamp in Jordanië. Het waren zware jaren en na twee jaar werd haar man ernstig ziek. Omdat hij in Jordanië niet de medische zorg kon krijgen die hij nodig had, kwamen ze uiteindelijk via de VN naar Nederland.
Nachtelijke gesprekken
Hoewel Eiman een stressvol leven leidt, zijn haar zorgen in de Drentse bossen even ver weg. Er verschijnt een lach op haar gezicht: 'De kinderen vinden het zo leuk hier. De jongens zijn de hele dag met hun vrienden aan het spelen, ik zie ze alleen tijdens het eten. En ook de kleintjes hebben het geweldig naar hun zin. Ze zijn echt verdrietig dat de week bijna voorbij is. En ik ook. Gisteren heb ik tot twee uur ‘s nachts met andere moeders zitten kletsen. Ik hoop dat we elkaar na de vakantie kunnen blijven zien. Iedereen is zo aardig. Het is ongelooflijk wat de vrijwilligers allemaal voor ons doen. Ik ben iedereen ontzettend dankbaar.'
Steun vluchtelingen als Eiman
Iedere vluchteling zoals Eiman heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.