Oma Irma en haar Syrische 'kleinkinderen'
Een klein wonder
'Je kunt eigenlijk wel zeggen dat ik heb “gesolliciteerd” naar de functie voor oma. Omdat Karim (10) en Mowafak (11) hun oma in Syrië zo misten, besloten ze op zoek te gaan naar een Amsterdamse oma. Het oproepje van hun moeder zag ik voorbij komen op de Facebookpagina van VluchtelingenWerk. “Dit is echt iets voor jou!”, riepen vriendinnen. Ik gaf mijn contactgegevens en al snel belde Mowafak op: ik mocht "op gesprek" komen.
Heel even schrokken de jongens toen ze me zagen, was ik niet veel te jong om een oma te zijn? Maar inmiddels ben ik al een jaar hun oma. Elke week ga ik op bezoek en haal ik de jongens op van school. In het begin zag ik de ouders op het schoolplein denken: waar komt die oma opeens vandaan? De kinderen niet. Die roepen gewoon: 'Hoi, oma van Karim en Mowafak
Voetballen staat vast op het programma, daarna blijf ik lekker eten. We lachen wat af samen. Ik ben een verrijking in hun leven, maar zij ook in dat van mij. Ik ben ongewenst kinderloos. Dat ik nu twee prachtige kleinkinderen heb, is gewoon een wonder.'