Rashwan ondersteunt nieuwkomer Ali en zijn gezin: 'Zolang hij hier is, voelen we ons veilig’
Een stukje toekomst
Rashwan (60) en Ali (46) zitten naast elkaar in een kamertje in het kantoor van VluchtelingenWerk Wassenaar. ‘Hoe gaat het vandaag, Ali? Zijn de kinderen al gewend aan hun nieuwe school?’ vraagt Rashwan. Ali knikt. ‘Het gaat goed met ons, godzijdank. Twee weken geleden kreeg mijn zoon eindelijk toestemming om naar school te gaan. Dat voelt alsof een stukje van onze toekomst echt kan beginnen.’
Ali, een Koerdische textielhandelaar, ontvluchtte Syrië samen met zijn gezin. ‘Toen mijn zonen de leeftijd bereikten dat ze in militaire dienst moesten, ben ik samen met mijn vrouw en kinderen naar Iraaks Koerdistan gevlucht.’ Het was een tijd van wachten en veel zorgen. Hun oudste zoon was al naar Nederland gevlucht. Dankzij gezinshereniging konden ze zich bij hem aansluiten en hier een nieuw leven starten.
Ook de eerste dagen in Nederland van Ali begon met wachten: dit keer op een woning. ‘Toen we eindelijk dit huis in Wassenaar kregen, kregen we gelukkig ook ondersteuning. Want toen kwam jij in ons leven, Rashwan.’
Iets terugdoen
Rashwan weet zelf hoe het is om opnieuw te beginnen in een vreemd land. In 1998 vluchtte hij uit Irak. De hulp die hij kreeg bij het leren van Nederlands en bij zijn integratie is hij nooit vergeten.
‘Ik wilde iets terugdoen. Daarom werk ik als vrijwilliger bij VluchtelingenWerk. Al meer dan twintig jaar begeleid ik anderen bij hun eerste stappen in de gemeente Wassenaar.’ Zijn inzet als tolk en maatschappelijk begeleider leverde hem in december zelfs een koninklijke onderscheiding op.
Hij is meer dan een vrijwilliger. Hij is een gids, een vriend en iemand die altijd aan onze kant staat.
Onmisbare gids
Voor Ali en zijn gezin is Rashwan een onmisbare gids. Hij helpt met informatie over scholen, openbaar vervoer, legt het verschil tussen verzekeringen uit én overbrugt taal en cultuurverschillen. Ali glimlacht terwijl hij terugdenkt aan een misverstand. ‘Weet je nog toen we dit huis kregen? Mijn gezin is groot – zes personen – en het huis voelde zo klein. Ik had gehoord dat jij de baas was. Dat als we het huis zouden weigeren, we misschien een grotere woning zouden krijgen!’
Rashwan grinnikt. Ali vervolgt: ‘Rashwan legde ons uit dat Nederland klein is en dat er weinig woningen zijn. Die dag begreep ik dat hij niet zomaar een werknemer was van VluchtelingenWerk – hij geeft echt om ons. Hij is een prachtige persoon die altijd aan onze kant staat.’
Ali kijkt Rashwan dankbaar aan. ‘Jouw aanwezigheid is een troost. Zolang jij hier bent, voelen we ons veilig. Je begrijpt onze emoties en verwarring in dit nieuwe land. We hebben duizend vragen, maar je blijft geduldig. We kunnen altijd bij je terecht.’
Naast emotionele steun krijgen Ali en zijn gezin ook praktische hulp. Het gezin krijgt zelfs een fiets gesponsord. Rashwan helpt Ali ook om bij het najagen van een droom. ‘Ik vertelde Rashwan dat ik een stuk land wilde huren om gewassen te verbouwen’, vertelt Ali. ‘Hij hielp met het papierwerk en regelde zelfs vrijwilligerswerk bij een lokale winkel. Hij wil echt dat we zelfredzaam worden.’
Ali (46) (links) vluchtte in 2023 met zijn vrouw en vier kinderen uit Syrië. Hij woont nu in Wassenaar met zijn gezin. Rashwan (60) (rechts) vluchtte in 1998 van Irak naar Nederland. Sinds 2005 zet hij zich in als maatschappelijk begeleider en tolk. Daarvoor kreeg hij een lintje.
Een vriend, een oudere broer
Wat Ali het meest waardeert, is Rashwans eerlijkheid. ‘Twee dagen geleden ging onze deur kapot. Ik belde meteen Rashwan. Ik dacht dat hij zou zeggen dat de gemeente het zou repareren, maar hij zei gewoon: ‘Ali, de reparatie is jouw verantwoordelijkheid. Mijn respect voor hem groeide daardoor. Hij is eerlijk en we leren wat het betekent om verantwoordelijkheid te nemen.’
Dan kijkt hij Rashwan recht aan. ‘Je bent meer dan een vrijwilliger voor ons. Omdat we weten dat niemand anders ons met dezelfde eerlijkheid en zorg helpt. Je bent een vriend, een oudere broer, een gids. Jij hebt ons gevoel van vervreemding veranderd in een gevoel van thuis. Dankjewel, uit de grond van mijn hart.’
Rashwan glimlacht. Woorden zijn niet nodig. De band die hier is ontstaan, is sterker dan taal.