Leven in de opvang als asielzoeker: ‘Samenwerken geeft mij hoop’
‘Hoi Anas, hoe gaat het?’ Om de haverklap wordt Anas aangesproken als hij door de gangen van azc Baexem loopt. Veel van de 600 medebewoners in dit voormalige klooster kennen hem omdat hij bij VluchtelingenWerk en het COA helpt met vertalen.
Vrijwilligerswerk doen
‘Ik ben een positief mens en probeer altijd bezig te blijven’, zegt Anas. ‘Voor veel bewoners hier bestaat het leven uit eten, slapen en tv-kijken. Voor mij is dat niet genoeg, ik heb een doel: mijn studie politieke wetenschappen afmaken.’ Toen Jan van VluchtelingenWerk hem vroeg of hij wilde helpen met vertalen, was hij heel blij. ‘Jan heeft echt een hart van goud, de gesprekken met hem gaven me een positief gevoel. Bij VluchtelingenWerk en COA vond ik mijn tweede familie. We werken nu al twee jaar samen, drinken koffie en praten. Dat geeft mij hoop.’
Wonen in een azc
Na een procedure van negen maanden kreeg hij zijn verblijfsvergunning. Inmiddels staat hij op de wachtlijst voor een woning in Leidschendam. Hij gaat nu al ieder weekend naar zijn broer die met zijn gezin in Leiden woont. Hij laat een foto zien op zijn telefoon.‘Ik ben dol op mijn nichtje. Als ik wegga, huilt ze.’
Maar vooralsnog woont hij in het azc. Hij wijst om zich heen: vier keurig opgemaakte bedden, een paar metalen kasten, een tafel met wat stoelen, TV aan de muur. ‘Ik ben niet getrouwd, heb geen kinderen, maar de plant op tafel is van mij,’ grapt hij. ‘Ik geef hem water en zie hem groeien. Ik houd ervan om ergens voor te zorgen.’
Nederlandse les volgen
Zijn drie kamergenoten zijn rustig en ze zijn er niet altijd. Er is een studieruimte in het azc maar in zijn vrije tijd zit Anas het liefst op zijn kamer te studeren. Hij haalt de studieboeken Nederlands tevoorschijn. ‘Ik heb twee keer per week Nederlandse les. Ik wil ook naar het taalcafé maar daar zijn nu helaas niet genoeg vrijwilligers actief.’
Daarnaast is hij bezig met het behalen van zijn rijbewijs. Zijn theorie-examen heeft hij al binnen. Anas zegt glimlachend: ‘Ik houd niet van tijd verspillen.'
Ik vind het fijn dat ik in Nederland mag zeggen wat ik denk
Zeggen wat je denkt
Na zijn vrijwilligerswerk gaat hij vaak wandelen met zijn beste vriend Farhad en soms koken ze samen. ‘Ik vind het leven in Nederland fijn omdat het een democratie is en je mag zeggen wat je denkt.’ Toch blijft hij voorzichtig in het azc. ‘Misschien waardeert niet iedereen hier dat ik op mijn manier leef. Ik weet dat Farhad ruimdenkend is, bij hem kan ik mezelf zijn.’
Gezamenlijke keuken in het azc
Later in de middag wordt het druk in de gangen van het azc. Enkele mannen en vrouwen lopen op slippers met kookspullen naar de gezamenlijke keukens, waar heerlijke geuren uit komen. In een hoek knipt een Syrische kapper een medebewoner voor 5 euro.
Anas maakt een praatje met hem. Gisteren werd hijzelf geknipt. Terug op zijn kamer wijst hij naar het raam dat uitkijkt op de tuin. ‘Ik houd van dit uitzicht maar verlang naar een eigen plek met een nieuw uitzicht. In september kan ik in Leiden mijn studie hervatten. Ik kan bijna niet wachten tot het zover is.'
Steun vluchtelingen als Anas
Iedere vluchteling zoals Anas heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.